رفیق یعنی...
حال خوب؛ وقتی کنارشی، بخندی.
غصه بره وقتی هست؛ غصه‌هاتو باهاش تقسیم کنی؛ نصف مال اون، نصفه دیگشم مال خودت.
دلت لَک بزنه برای قدم زدن باهاش؛ تا وقتی هست، تنهایی رو فراموش کنی.
کسی که از آرزوهات، همونجور که دوسداری با کلمات بازی کنی، باهاش حرف بزنی.
همونی که تو گوشش هم بزنی، بره یه دوری بزنه و با یه دایجِستیو برگرده و همون موزیکی که تو دوسداری از موزیک‌پلیرش پخش بشه.
اونی که دیدنه خندت، بیشتر از خودت، اون رو خوشحال کنه.
کسی که اشتباهاتت؛ تکرار اشتباهاتت رو ببینه و با خنده تو چشمات زُل بزنه و بگه:《تو هم خوب میشی؛ غصه نخور!!》
کسی که زیاد حرف نزنه و شنونده‌ی خوبی باشه؛ ولی به موقشم تشخیص بده که باید لال‌مونی بگیری و فقط گوش بدی و تو هم اَزش حساب ببری!
اونی که هر ساعت از شبانه‌روز شمارت رو تو گوشیش دید؛ حتی دوازده شب به بعد، لَنگت نذاره و بِبرت دوردور و تا آروم نشدی بیخیالت نشه!
کسی که اگه سایز لباساشم بهت نخورد، پول‌توجیبی‌هاش رو بهت بده تا بری لباس مورد علاقت رو بگیری؛ درواقع اصلا به کادوی تولد اعتقاد نداشته باشه؛ یجورایی همیشه هدیه دَم‌دستش باشه!
کسیه که بجای اِشغال کردنه حافظه‌ی دوربینت، جاش تو قلبت پر باشه!
همونی که تو رو همینجوری که هستی دوست‌داشته باشه؛ حتی اگه یه درصد هم با هم تفاهم نداشته باشین!
رفیق یعنی کسی که برای داشتنش نیازی به تجملات نداشته باشی و هرطور که خواستی صداش کنی و اون همونی باشه که همیشه هست؛ حتی اگه تو نخوای که باشه!
زندگیتون سرشار از حس خوب رفاقت رفقا?✌
