قبلا در مورد اینکه برندینگ چی نیست مطالبی نوشته شد اما هنوز باید بگم:
برندینگ نه الزاماً شوآف و شهرت طلبیه و نه الزاماً شوآف و شهرت طلبی (جهت تاکید دوبار گفته شد)
برند پیش از آنکه چه بودن را بگوید، چه نبودن را بیان میکند.
در سادهترین بیان برندینگ یعنی:
شما میدانید کی هستید و کی نیستید
شما مشخص میکنید مخاطب و مشتری شما کی هست و کی نیست
شما خودتان، تصویر مشخصی از خودتان ارائه میکنید تا قبل از آنکه دیگران با برچسبهای نادرست، از شما تصویری غیرواقعی بسازند.
خط قرمزها، بایدها و نبایدها را معلوم میکنید تا باری به هرجهت نباشید.
به قول حافظ: خوشا دلی که مدام از پِیِ نظر نرود به هر دَرَش که بخوانند بیخبر نرود
برندینگ یعنی شما با دیگران، حتی همسایه و برادر و سایر اقوام و وابستگان، چه فرقی دارید و چه کاری ازتان بر میآید و چه نمیآید.
برندینگ یعنی بدانید محتوای شما چه باشد و چه نباشد.
خدا روشکر تا الان حرفی از شوآف و شهرتطلبی و اینجور حرفها نیست.
در ادامه برندینگ یعنی:
خودتان معلوم کنید دیگران، مخاطبان، مشترین، ذینفعان و ... چه انتظاری از شما داشته باشند و چه انتظاری نداشته باشند
خودتان مشخص کنید چه ملاحظاتی را برابر شما باید داشته باشند
اگر وارد پرسنال برندینگ شدهاید میدانید لباس شما چیست، غذای شما چه نیست، کجاها نمیروید و کجاها حتماً میروید. آداب و رفتار و چارچوبهای رفتاریتان را معلوم میکنید و روی آنها پایبند هستید. یعنی که اصالت را حفظ کردهاید.
حتی کارمندان شما هم وقتی در مجموعه شما هستند خودشان را با فضای کسب و کار شما وفق میدهند چون شما برندسازی کردهاید.
مثال: مشاور مارکتینگ مجموعهای بودم. در طراحی روندهای مربوط به ارسال کالا چند روز طول کشید که مدیریت را متقاعد کنم ارسال کالا با هر پیکی نباید باشد. چون معلوم نیست رفتار آن راکب با مشتری خارج از اصول برندینگ تعریف شده در سازمان نباشد.
و در ادامه...
بعضیها ناخودآگاه و ظاهراً بدون کسب دانش برند، عملاً آن را خوب بلدند و در مورد خود و سازمان خود پیاده کردهاند. شخصاً در بازار، در یک بنکداری طلا، رفتار مبتنی بر برند را نزد یکی از بزرگان آن صنف دیده بودم.
نوعاً معتمدین، کدخداها، دانشمندان به نام، سخنرانانی که مخاطب گستردهای جذب کردهاند، و اساتیدی که نت ورک بزرگی دارند، خواسته یا ناخواسته به نحوی قاعدهی برند را رعایت کردهاند.
و بازهم ادامه
تَکرار میکنم: برند پیش از آنکه چه بودن را بگوید، چه نبودن را بیان میکند. بنابراین اینکه برندینگ را در مظان اتهام شهرتطلبی و شوآف و اینجور چیزها قرار دهیم، نه تنها منصفانه نیست بلکه نشان میدهد برندینگ را نشناختهایم.
هریک از این رنگها برای خودشان هویتی دارند. با بقیه فرق دارند. فقط همین.
