وسوسه‌ی آنتونیوس قدیس شاهکاری از گوستاو فلوبر که بیش‌تر او را به واسطه‌ی «مادام بوواری» و برداشت سینمایی‌ای که سوکوروف با نام «حفاظت و نگهداری» داشته، می‌شناسیم؛ یک خداحافظی طولانی با گاری کوپر از جنسِ رومن گاری است. اثری که قبل از موثر بودن تبدیل به تاثیر گذاشتن بر مخاطب می‌شود و حسی ایجاد می‌کند که ناخودآگاه او به چیستیِ اخلاق می‌اندیشد. در «وسوسه‌ی آنتونیوس قدیس» با فکت‌هایی مواجهیم که شناخت مخاطب از داستان را ثقیل اما جذاب و پُر از تعلیق می‌کند. داستانی که فردی مذهبی و مبلغْ را در کویری نشان داده و جادوگرانِ شیطانی‌اش ما را به یادِ «مکبث» شکسپیر می‌اندازد، چگونه می‌تواند توهمِ گرسنگی جسمانی را به نیازِ روانی که نهایتاً اثر را منتج به درسی از اخلاقیات می‌کند، نشان دهد؟ این چگونگی‌ها است که ادبیاتِ فلوبر را، و بطور کلی مولف را، منحصر به فرد کرده. اولین مسئله‌ای که با آن برخورد می‌کنم قیمت بالای تهیه کتاب است. اگرچه ارزش کتابی اینچنین قابل اندازه‌گیری نیست اما هنگامی که فردی برای تهیه نسخه‌ای از آن به کتابفروشی مراجعه می‌کند نباید با قیمت بالای یک کالای فرهنگی مواجه شود!. در این زمان فرد با خود می‌اندیشد که بجای آن می‌تواند برای گذران زندگی خود کالای دیگری تهیه کند. کالای فرهنگی پیش از نیاز به تبلیغ، وابستگی شدید به سهولت در تهیه آن توسط عموم دارد؛ در دورانی که کالاهای بنجُل فرهنگی به سادگی هرچه تمام‌تر در دسترس عموم قرار می‌گیرند، این حقِ فلوبر نیست و...
برای مطالعه متن کامل از لینک زیر استفاده کنید.
https://longtake.ir/?p=24355
برای تماشای ویدئو از لینک زیر استفاده کنید.
https://aparat.com/v/gav9030
