بر اساس تجربه، همه ما بارها سازمان هایی رو دیدیم که مدعی هستند که ما اسکرام کار میکنیم اما وقتی جذب و وارد اون سازمان ها میشیم با یک زامبی اسکرام(جسمی بدون روحِ اسکرام) روبرو میشیم.
حالا علت این مشکل چیه؟
به نظر شخصی من علت، وجود تعصب و عدم دانش نسبت به تفکر چابک و چهارچوب های اونه.
چراکه قبل از انتخاب چهارچوب مورد نظر باید اول شرایط کسب و کاری خودمون رو تحلیل کنیم و چالش ها و مزایا و معایب تمام روش ها رو بررسی کنیم.
به عنوان مثال اگر مدام تغییر اولویت داریم و نمیتونیم حتی برای یک چرخه هفت روزه برنامه ریزی کنیم و کارها روزانه بسته به وضعیت کارفرما و شرایط پروژه وارد تیم میشن یا نمیتونیم نقش ها و مسئولیت های مشخصی به اعضای تیم بدیم یا شرایط برگزاری رویداد های اسکرام رو نداریم دیگه چرا هنوز زور میزنیم که اسکرام پیش بریم؟
اینجاست که این سوال مطرح میشه هدف مهمتره یا وسیله؟
قطعا هدف اصلی هر سازمان خلق ارزش، کسب درآمد و توسعه خودش و نیروهاست. پس اگر ارزشی خلق نشه و پیشرفتی نباشه دیگه چه اهمیتی داره که ما از چه روشی استفاده میکردیم چون نهایتا آورده ای نداشتیم.
اینجاست که اگه یکم دانش، تجربه و ذهنِ خالی از تعصب داشته باشیم سریع میریم سمت فکر کردن به سایر چهارچوب های اجایل.
تو مثال بالا برای یک تیم با شرایطی که گفته شد بهتره از کانبان بجای اسکرام استفاده کنیم که در ادامه به چند مورد از تفاوت های اسکرام و کانبان اشاره شده.
به عنوان مثال:
* اسکرام بر اساس اسپرینتهای زمانی محدود کار میکنه، در حالی که کانبان بر اساس جریان مداوم کار میکنه.
* اسکرام نقشها و مسئولیتهای مشخصی را برای اعضای تیم تعیین میکنه، در حالی که کانبان نقشهای ثابتی را تجویز نمیکنه.
* اسکرام اولویتبندی کردن پروداکت بکلاگ رو تجویز میکنه، در حالی که کانبان اجازه میده که اولویتها به صورت پویا تغییر کنن.
* اسکرام جلسات روزانه اسکرام را تجویز میکنه، در حالی که کانبان جلسات مشخصی را تجویز نمیکنه.
* اسکرام از نمودار burndown برای رصد پیشرفت استفاده میکنه، در حالی که کانبان از تابلو کانبان (kanban board) برای رصد جریان کار استفاده میکنه.
پس تعصب رو کنار بذاریم تحقیق و پرس و جو کنیم و نهایتاً لباسی که مناسبِ تن ما و تیممون هست رو انتخاب کنیم و چالش ها و دغدغه ها رو به حداقل برسونیم. اینکه فلان شرکتِ معروف اسکرام کار میکنه دلیل نمیشه که اسکرام برای ما هم مفید باشه.
فراموش نکنیم که همه چیز نسبی هست و هر راه حلی میتونه نسبت به اون زمان و مکان مناسب باشه و الزامی به تجویز اون برای همه جا نیست.