روزی که برده شد دستت سوی آسمان،
آسمان به دستِ صاحب دنیا سپرده شد.
فرمود احمد به خلقِ غدیرِ خم ،
کارِ قیامت، به امامتِ سپرده شد.
هرکس ندید، دید به چشمِ و حضورِ دل،
دینِ خدا به دستِ ولیّاش سپرده شد.
سالهاست روزِ عیدِ غدیر گریهمیکنیم،
رزقِ محرّمت به گدایَت سپرده شد.
آخر غمِ حسین مرا میکشد بدان،
خونم به پایِ روضهی عطشان سپرده شد.
دارم امید که درصف محشر، تو میشوی،
آری، جزا به دستِ کریمت سپرده شد.
مجنون تبریزی