اینجایی که هستی یک لحظه صبر کن و بایست.
برگرد و پشت سرت را نگاه کن.
دیدی؟ حالا کنارت را ببین.
در ذهنت بچرخ وبگرد به دنبال آن چیزها یا کسانی که خیلی وقت پیش، نسبت به از دست دادنشان نگران بودی یا ارزش قائل میشدی و برایت مهم بودند.
یک سوال. هنوز هم همینطوره؟
هنوز نگران از دست دادن آنهایی؟
هنوز هم به خودت کمتر از آنها میرسی؟
هنوز برایت مهم اند؟
اگر جوابت بله است، بهت تبریک میگم، بابت این که فرد یا چیز درستی انتخاب کردی برای اهمیت دادن.
و اگر جوابت نه است، باز هم بهت تبریک میگم اینبار بخاطر اینکه بعد از این همه مدت، عاقل شدی و فهمیدی تا به چی اهمیت بدی و به چی نه.
دنیا همینه. محل گذر. حالا میخواهی با خنده بگذری، یا با اخم، یا با یک لبخند ریز، یا حتی پوکرفیس، مهم نیست. فقط از چیزی که برای تو نیست بگذر، و مطمئن باش اصل خودت را یک روز پیدا خواهی کرد.
