وقتی نوجوان بودم روزانه می نوشتم از افکارم و اتفاقات روز و علایقم و اهدافم تا دل نوشته ها و آینده ای که می خواهم داشته باشم و چه جاهایی سفر کنم و چه کارها که بکنم اما کم کم هر چه قدر که سرعت اینترنت بالاتر رفت و وارد جوانی شدم نقش نوشتن هم در زندگی من کم رنگ تر شد؛ تا جایی که دیگر نمی توانستم یک صفحه را هم پر کنم چند باری هم تلاش کردم اما نشد که نشد آنقدر از دفتر صدبرگم برگه کنده بودم و مچاله کرده بودم که دفتر لاغر شده بود و در آخر هم فقط جلدش باقی ماند.
در فواید نوشتن بسیار گفته و نوشته اند و کتاب های زیادی وجود دارد که به نظرم یکی از بهترین آن ها "کتاب بنویس تا اتفاق بیفتد" می تواند باشد. نوشتن به افکار نظم می دهد ذهن را خالی می کند سرعت فکر کردن و پردازش افکار منفی را کند می کند اما اگر مانند من کمی کمال‌گرا باشید شاید نتوانید شروع به نوشتن کنید و این فواید هیچ به کارتان نیاید.
امیدوارم به اشتراک گذاری نوشته هایم بتواند مرا وادار سازد تا دوباره این عادت خوب را به دست آورم البته سعی می کنم نوشته هایم صرفا شخصی نباشد و فایده اجتماعی هم داشته باشد پس خدایا کمکم کن تا بتوانم به خوبی آنچه را می خواهم، بنویسم!
