امیر صبرعلی داریان
امیر صبرعلی داریان
خواندن ۳ دقیقه·۱ سال پیش

مقیاس رتبه بندی رفتاری BARS

مقیاس رتبه‌بندی رفتاری BARS (Behaviorally Anchored Rating Scale) یک ابزار ارزیابی عملکرد می‌باشد که در فرآیند ارزیابی عملکرد کارکنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این مقیاس رتبه‌بندی بر اساس رفتارهای مشخص و به دقت تعریف شده برای هر وظیفه یا نقش دارد. به عبارت دیگر، در این مقیاس رتبه‌بندی، از عملکرد و رفتارهای واقعی کارکنان در موقعیت‌های واقعی استفاده می‌شود.


مراحل ایجاد مقیاس BARS به شرح زیر است:

تعریف رفتارها: ابتدا باید رفتارهای کلیدی مرتبط با هر نقش و وظیفه را تعریف کرد. این رفتارها باید به صورت مشخص و عملی بیان شوند.


انتخاب رفتارهای ارزیابی: انتخاب تعداد محدودی از رفتارهای مهم و کلیدی که برای ارزیابی عملکرد کارکنان مورد استفاده قرار خواهند گرفت. این رفتارها باید میانه‌ای از تمامی رفتارهای ممکن باشند.


توصیف و تصویر ذهنی: برای هر رفتار انتخاب شده، یک توصیف و تصویر ذهنی دقیق و مشخص ارائه می‌شود تا افراد بتوانند رفتارها را درک کنند.


ارزیابی و رتبه‌بندی: کارکنان و ارزیابان متعهد می‌شوند تا به کمک مقیاس BARS عملکرد کارکنان را ارزیابی کنند و بر اساس توصیفهای ذکر شده، نمره‌دهی انجام دهند.


تجمیع نمرات: نمرات اختصاص داده شده به هر رفتار تجمیع می‌شوند تا نمره کلی عملکرد کارکنان محاسبه شود.


مزیت اصلی مقیاس BARS این است که به ارزیابان کمک می‌کند تا از تعبیرات مبهم و عمومی دوری کنند و به جزئیات رفتاری کارکنان توجه کنند. این مقیاس به ارزیابان کمک می‌کند تا عملکرد کارکنان را به صورت دقیق‌تر اندازه‌گیری کنند و به کارکنان اطلاعات مفیدی در مورد عملکردشان ارائه دهند.استفاده از مقیاس رتبه‌بندی رفتاری BARS دارای مزایا و معایب متنوعی است:

مزایا:

دقت بالا: BARS به عنوان یک ابزار دقیق شناخته می‌شود زیرا بر اساس رفتارهای واقعی و توصیف‌های دقیقی از عملکرد کارکنان ایجاد می‌شود.


بهبود بازخورد: این مقیاس به ارزیابان کمک می‌کند تا به کارکنان بازخورد مفهومی و مشخص‌تری ارائه دهند، که به آنها امکان توسعه و بهبود عملکرد را می‌دهد.


قابلیت تطبیق: BARS به سادگی به وظیفه‌ها و نقش‌های مختلف در یک سازمان تطبیق می‌یابد و برای ارزیابی هر یک از آنها قابل استفاده است.


شفافیت: به افراد اطلاع داده می‌شود که چه رفتارها و عملکردی برای انتخاب نمره‌دهی در نظر گرفته شده است.


معایب:

زمان‌بر بودن: ایجاد یک مقیاس BARS نیاز به زمان و تلاش زیادی دارد. تعریف رفتارها و ایجاد توصیف‌های دقیق برای آنها ممکن است مدت زمان زیادی را بگیرد.


پیچیدگی: BARS به علت پیچیدگی آن، نیازمند مهارت‌های زیادی در ایجاد و استفاده از آن است. این ممکن است برای افرادی که تازه وارد ارزیابی عملکرد هستند، چالش‌بر باشد.


به‌روزرسانی مشکلات: هنگامی که وظیفه‌ها یا نقش‌های کارکنان تغییر می‌کند، مقیاس BARS نیاز به به‌روزرسانی دارد. این می‌تواند مسئله‌ای برای سازمان‌هایی با نیروی کار پویا باشد.


تبعیض احتمالی: اگر توصیف‌ها به درستی تعریف نشوند، ممکن است تبعیض و سوءاستفاده در فرآیند ارزیابی عملکرد رخ دهد.


باید توجه داشت که مقیاس BARS یکی از انواع ابزارهای ارزیابی عملکرد است و تاثیر مزایا و معایب آن بستگی به متقاضیان و شرایط سازمانی دارد. برای استفاده مؤثر از این مقیاس، لازم است توجه به جزئیات و توصیف‌های دقیق آن باشد و از اصول عدالت و شفافیت در فرآیند ارزیابی عملکرد پیروی شود.

ارزیابی عملکردبهره وری کارکنان
عاشق نوشتنم و مقالات جذاب و متنوعی رو براتون تهیه می‌کنم. تجربه‌ها، ایده‌ها و دانشم رو توی این مقالات با شما به اشتراک می‌ذارم با خوندن مطالب من، لحظاتی پر از دانش و سرگرمی رو تجربه خواهید کرد!
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید