امیر حسین نورعلیشاهی
امیر حسین نورعلیشاهی
خواندن ۱ دقیقه·۲ روز پیش

شایو، خنثی و تاریک

انتخاب این عنوان برای کتاب واقعا مناسبه. اثری که با روایت ساده و یکنواختی که داشت برام اثری خنثی به وجود آورد تا جایی که برای من جای سوال بود هدف نویسنده از بیان این اتفاقات چی هستش. جدا از ای کاش هایی که تو ذهنم دارم در مورد این اثر، آخر و دقیقا در خط آخر این رمان متوجه منظور نویسنده شدم. انحطاط فرهنگی و اقتصادی... و شاید میتونم بگم انحطاط از هر نظری که جز اثرات جنگ به شمار میاد. داستان تاریکی و جایی به خودش می‌گرفت که عقیده شخصیت ها بیان میشد و در پی این عقیده ها مرگی صورت میگرفت. حالا این عقیده به هر چیزی که میخواست باشه. شاید مبالغه باشه که بگم این اثر فوق العادست ولی میتونم بگم جزو آثار واقعا خوبی هستش. ای کاش این اثر تصویر پردازی و توصیف بیشتری از محیط داشت تا واقعا بتونیم هم درک کاملی از شرایط پیدا کنیم و هم باعث بشه که خواننده جای شخصیت داستان خودش و بزاره و جذابیت بیشتری بده. داستان بیشتر روایت داشت تا چیز دیگه ای. ولی اثر روحی که این داستان به خاطر خودکشی و بیان یه سری صحبت ها میزاره واقعا آدم تا ساعت ها دچار بهت و غم و بی حسی میشه . دوست دارم بدونم نظر بقیه افرادی که این اثر و خوندن در باره این کتاب چیه.

داستانرماندازای
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید