5 دلیل برای نخریدن داشبورد مدیریتی «خارجی»

امروزه همه مدیران، از مدیر یک کانال تلگرام گرفته تا مدیر یک شرکت بزرگ، نیاز به داشبوردهای مدیریتی را احساس می‌کنند. اما بعضی‌ها به محض اینکه اسم داشبورد مدیریتی می‌آید، یاد پاور بی آی شرکت مایکروسافت، دیتا استودیوی گوگل یا تبلو و یا کلیک می‌افتند. در کنار این محصولات، امروزه جادوبی نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. در اینجا نمی‌خواهم به مقایسه امکانات و قیمت‌گذاری این برندها بپردازم. بلکه،

در این نوشته می‌خواهم از زاویه‌ای دیگر به موضوع انتخاب یک سرویس داشبورد مدیریتی مناسب از میان موارد مذکور نگاه کنم. یک زاویه دید واقع با محوریت تجربیات شخصی در عرصه هوش تجاری!

در ادامه، شما را دعوت می‌کنم تا پنج دلیل من را برای نخریدن داشبورد خارجی مطالعه بفرمایید

نوسانات نرخ ارز

برای خرید خدمات و محصولات شرکت‌های خارجی چاره‌ای نیست جز اینکه هزینه آنها را به ارز خارجی پرداخت کنیم. دردسرهای تهیه ارز بماند نوسانات و افزایش‌های ناگهانی نرخ ارز موضوعی نیست که به سادگی بشود از کنارش رد شد. این در حالی است که شرکت‌های داخلی بهای خدمات و محصولات خود را به تومان بیان می‌کنند و غالبا نرخ‌های آنها با نوسانات به مراتب بسیار کمتری مواجه می‌شود.

تحریم‌ها و فیلترینگ

بخواهیم نخواهیم تحریم‌های غیرمعقول و بی‌اساس و فیلترینگ ناگهانی برای ما بوده و هست. اگر چه تا حدودی ابزاریهایی توانسته این موارد را دور بزند ولی اینها همگی فضای مبهمی را ایجاد می‌کنند. از طرف دیگر تکیه کردن به سایت‌هایی که هر آن ممکن است برای مدتی نامعلوم از دسترس ما خارج شوند چندان عاقلانه به نظر نمی‌رسد. در این شرایط، اطمینان به یک سایت داخلی که نه تنها خود سایت، بلکه اعضای آن در دسترس ما هستند معقول به نظر می‌رسد.

از دست دادن مشتریان داخلی

بیشتر افرادی که از داشبوردهای مدیریتی استفاده می‌کنند نگاهی جدی به بازار و به مشتریان داخلی دارند. اما این «مشتریان داخلی» آنها چه کسانی هستند؟ اگر کسب و کار موردنظر B2C باشد (یعنی مشتریانش، افراد جامعه باشد نه کسب و کارهای دیگر) آیا اعضای تیم‌ها و شرکت‌هایی که این کسب و کار از خدمات آنها استفاده می‌کند نمی‌توانند مشتری آن باشند؟ و هر چه این مشتریان توان خرید بیشتری داشته باشند، به نفع آن کسب و کار خواهد بود. پس اگر این کسب و کار، داشبورد مدیریتی خود را از یک شرکت داخلی تهیه کند در عمل به مشتریان بالقوه خود کمک کرده تا بیشتر خرید کنند. اما اگر داشبورد مدیریتی خود را از یک شرکت خارجی تهیه کند، در عمل موجب می‌شود بخش (هر چند کوچکی) از اقتصاد کشورش رشد نکند و کوچک شود. پس مشتریان خود را به نوعی دارد از دست می‌دهد. این موضوع برای کسب و کار B2B (یعنی کسب و کاری که مشتریانش کسب و کارهای دیگر هستند) هم به شکل مشابه رخ می‌دهد.

پشتیبانی و همراهی کمتر

بیشتر شرکتهای تازه تاسیس داخلی که سعی می‌کنند شیوه استارت آپی را برای توسعه خود پیش بگیرند، برای مشتری ارزش زیادی قائل هستند. به نحوی که سعی می‌کنند پشتیبانی همه‌جانبه از مشتری بکنند. آنها در تلاش هستند که هر سوال مشتری را آنلاین جواب دهند و باگ‌های گزارش‌شده توسط مشتریان را به سرعت رفع کنند. همچنین طرح‌های تخفیفی متعدد جهت جلب مشتریان و همراهی با آنها در خرید هم در دستور کار دارند. آنها به نوعی سعی می‌کنند خدماتشان را متناسب با نیاز و سلیقه مشتری تهیه کنند (مثل وجود تحلیلگر تلگرام که فقط جادوبی به آن مجهز است). این رویکرد، تفاوت زیادی دارد با رویکرد شرکت‌های بزرگ خارجی که محصول را توسعه داده‌اند وتغییر در آنها دشوار است، ارتباط با آنها ساده نیست و خبری هم از تخفیف و همراهی وجود ندارد.

امنیت اطلاعاتی کمتر

همه می‌دانیم که امنیت در فضای دیجیتال موضوعی نسبی است. هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که امنیت کامل را برقرار کرده است؛ حتی آنهایی که آفلاین فعالیت می‌کنند. در کنار این، اکثر تلاش‌ها برای ایجاد امنیت، سخت‌تر کردن انجام حملات است. چنین رویکردی در همه جا وجود دارد و ورش‌های مرسوم و متداولی دارد که هم می‌توانند برای ارتقای امنیت خود از آن استفاده کنند و چیز عجیب و پیچیده‌ای نیست. در این شرایط، در نظر بگیرید آیا سایتی که در حال فعالیت بین‌المللی است و رقبای مختلفی از نقاط مختلف جهان دارد بیشتر در معرض حملات جدی‌تر است یا سایت داخلی که مشتریان داخلی محدودتری دارد؟

حالا شما بفرمایید؛

براستی، برای ما که در داخل ایران فعالیت اقتصادی می‌کنیم، بهتر است از جادوبی استفاده کنیم یا از مشابه‌های خارجی آن؟