اثر درمانی کتامین
کتامین درمانی یک رویکرد جدید درمان است که از دوزهای پایین کتامین در درمان افسردگی، اضطراب، دردمزمن، درد ناشی از شیمی درمانی و سرطان، تشنج، وسواس،PTSD، ترک الکل و کوکایین استفاده می‌شود. یکی از مزیت‌های درمان با کتامین این است که سریع عمل می‌کند.
کتامین درمانی یک رویکرد درمانی جدید است که از دوزهای پایین کتامین که یک داروی بیهوشی از دسته داروهای جدا کننده است، برای مدیریت شرایط مختلف سلامت روان، مانند افسردگی مقاوم به درمان، اختلالات اضطرابی، ترک مواد مخدر، درد مزمن استفاده می‌شود. با تزریق کتامین، بیماران اغلب در عرض چند ساعت پس از تزریق، تسکین علائم را تجربه می‌کنند.
کتامین یک آنتاگونیست گیرنده N-methyl-D گلوتامات آسپارتات است که اثر سریع‌تر و قوی‌تری بر گیرنده‌های مغزی دارد. صرف نظر از اینکه تزریقی یا اسپری مصرف می‌‌کنید، کتامین درمانی با تحریک بخشی از مغز عمل می‌کند. شما استراحت خواهید کرد و درمان خود را در یک اتاق راحت و خصوصی دریافت خواهید کرد. پس از دو ساعت، یکی از دوستان یا اعضای خانواده می‌تواند شما را به خانه برساند، زیرا ممکن است همچنان احساس خواب آلودگی داشته باشید. عوارض جانبی موقتی هستند و اکثر مردم صبح روز بعد با احساس سرزندگی از خواب بیدار می‌شوند و با بهبود قابل توجهی در خلق و خوی خود خواهند داشت.
بر اساس مطالعات انجام شده، کتامین توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای استفاده به عنوان یک بی‌حس کننده تزریقی کوتاه مدت در انسان و حیوانات به عنوان آرام بخش تایید شده است. همچنین امروزه برای شرایط دیگر از جمله کنترل درد سرطان، درد مزمن عصبی، میگرن و انواع دیگر دردهای مزمن و مسایل روانشناختی مانند اضطراب و افسردگی تجویز می‌شود.
مصرف همزمان کتامین با مواد محرک (مانند کوکائین) ممکن است به قلب شما بیش از حد فشار وارد کند. مصرف آن با داروهای مضعف (مانند الکل و هروئین) ممکن است باعث بیهوشی سریع و غیرمنتظره و حتی باعث اختلال در تنفس بشود. کتامین به روش‌های مختلفی می‌تواند افراد را در برابر آسیب‌های تصادفی و مرگ آسیب‌پذیر کند. حتی مقادیر کمتر، توانایی فرد را برای تصمیم‌گیری معقول یا تشخیص خطرات کاهش می‌دهد. مقادیر بیشتر از این دارو اثرات بیهوشی دارد.
اکثر بیماران تزریق کتامین را به خوبی تحمل می‌کنند و احساس خواب آلودگی و آرامش را گزارش می‌دهند. برخی از بیماران ممکن است در حین تزریق دچار حالت تهوع شوند که با دارو قابل درمان است. اما در مواردی کتامین که با مسدود کردن گیرنده‌های خاصی در مغز عمل می‌کند، می‌تواند باعث یک تجربه احساساتی که به عنوان جدا شدن یا سفر از آن یاد می‌شود، شوند. این احساسات ممکن است شامل احساس شادی یا سرخوشی و احساسات تحریف شده در مورد بدن فرد باشد، مانند احساس شناور بودن.
علاوه بر این عوارض، برخی از افراد ممکن است حالت تهوع، سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی شدید، تاری دید، تغییرات خلقی، حساسیت به نور و صدا و افزایش موقت ضربان قلب و فشار خون را تجربه کنند. اکثر عوارض جانبی ۳۰ دقیقه پس از قطع درمان انفوزیون به طور کامل برطرف می‌شوند، اما برخی از افراد ممکن است آنها را برای یک ساعت یا بیشتر تجربه کنند.
خطرات مصرف کتامین شامل:
بیماران باید قبل از شروع درمان با کتامین، عوامل خطر منحصر به فرد و شرایط خود را با پزشک در میان بگذارند.
درمان افسردگی با کتامین بسیار نتیجه بخش و سرعت بالایی در بهتر شدن خلق دارد. کتامین با اتصال به گیرنده های موجود در مغز که ماده شیمیایی به نام گلوتامات تولید می‌کند، کار می‌کند. به عبارت دیگر، به فعال شدن گلوتامات در مغز کمک می کند. در حالی که کارشناسان هنوز نقش دقیق گلوتامات را در علائم افسردگی تعیین نکرده‌اند، اما می دانند که نقش کلیدی در تنظیم خلق و خو دارد. سطوح پایین گلوتامات در مغز می‌تواند منجر به علائم افسردگی شود. علاوه بر آن کتامین می‌تواند تولید عامل نوروتروفیک مشتق از مغز را تحریک کند. این پروتئین در نوروپلاستیسیته یا توانایی مغز برای سازگاری با تجربه چیزهای جدید نقش دارد.
دانشمندان بر این باورند که افسردگی ممکن است به دلیل مشکل ارتباط بین سلول‌های عصبی در مناطقی از مغز باشد که خلق و خو را تنظیم می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به افسردگی طولانی مدت ممکن است سیناپس های کمتری داشته باشند که به این سلول های عصبی اجازه برقراری ارتباط را می‌دهد. مشخص شده است که درمان تزریقی کتامین تحت نظارت پزشک پیوندهای موجود را مجددا فعال می‌کند و اتصالات جدید را رشد می‌دهد و به مغز کمک می‌کند تا افکار منفی را از بین ببرد و از افسردگی خارج شود.
یکی از مهم‌ترین مزیت‌های کتامین درمانی این است که در مقایسه با داروهای ضد افسردگی بسیار سریع عمل می‌کند و حتی در کمتر از ۱ ساعت باعث پیشرفت روند بهبودی شود.
شواهد نشان می‌دهند که ناهنجاری‌های گلوتامات دربروز وسواس نقش دارند. درمان‌های اختلال وسواس معمولا منجر به تسکین ناقص علائم می‌شود و زمان زیادی طول می‌کشد تا به اثر کامل خود برسد. کتامین با اثر آنتاگونیست غیررقابتی قوی گیرنده N-متیل-D-آسپارتات گلوتامات می‌تواند به روند بهبود کمک کند.
درمان درد مزمن با کتامین باعث از بین رفتن درد می شود. درد مزمن بر خلاف درد حاد بیشتر از حد نرمال و پس از رفع آسیب اولیه بافت ادامه می‌یابد. درد مزمن ممکن است به طور مستقیم با آسیب بافتی اولیه یا وضعیت بیماری مرتبط نباشد و به طور ثانویه ناشی از تغییراتی در سیستم تشخیص درد باشد. تجویز کتامین با دوز پایین به علت مهار گیرنده N-متیل-D-آسپارتات، اثرات مهاری و ضد التهابی باعث ایجاد بی‌دردی قوی در حالت‌های درد مزمن می‌شود.
درد ناشی از سرطان و کتامین
درد در بیماران سرطانی با شیوع کلی ۵۰.۷ درصد در تمام مراحل سرطان مشاهده می‌شود. در بین این بیماران، حداقل ۲۰ تا ۴۰ درصد درد به اندازه کافی با درمان‌های استاندارد تسکین نمی‌یابد. کتامین دارای خواصی است که با اتصال به گیرنده‌هایی که در مواقع آسیب و التهاب، سیگنال‌های درد را منتقل می‌کنند، مانع از عملکرد آن می‌شود.
درمان اضطراب با کتامین
کتامین با افزایش سریع فعالیت گلوتامات که یکی از پیام رسان‌های شیمیایی مغز است و نقش مهمی در تنظیم خلق و خو و همچنین حافظه و یادگیری دارد عمل می‌کند. گلوتامات همچنین از انعطاف‌پذیری عصبی یا توانایی مغز برای سازگاری و تغییر با هر تجربه جدید، پشتیبانی می‌کند. محققان بر این باورند که کتامین با افزایش انعطاف‌پذیری عصبی ممکن است به بهبود عملکرد مغز کمک کند و الگوهای فکری مشکل ساز یا مضر را مختل کند و این امکان را بدهد که مسیرهای جدیدی ایجاد شده و افکار مثبت بیشتری ایجاد شود، که می‌تواند به کاهش علائم اضطراب کمک کند.
درمان تشنج با کتامین
درمان تشنج با کتامین طبق مطالعات انجام شده می‌تواند از بروز تشنج جلوگیری کند. در طول تشنج‌های طولانی مدت، تعداد و فعالیت گیرنده‌های گابا در مغز به تدریج کاهش می‌یابد. بنابراین داروهای ضد تشنج خط اول و دوم که معمولا مورد استفاده قرار می‌گیرند به تدریج شکست می‌خورند. به طور همزمان، تعداد و فعالیت گیرنده‌های گلوتاماترژیک NMDA افزایش می‌یابد که اغلب باعث بدتر شدن اوضاع می‌شود. کتامین گیرنده NMDA را مسدود می‌کند که سیگنال‌های درد و سایر پیام‌ها را به مغز ارسال می‌کند.
کتامین و ترک الکل
اختلال مصرف الکل بسیار شایع است و پیامدهای مهم اقتصادی، اجتماعی، روانپزشکی و پزشکی دارد. تمام رویکردهای درمانی تایید شده در حال حاضر که وابستگی به الکل را هدف قرار می‌دهند، اثرات نسبتا کمی دارند و میزان عود بالایی دارند. شواهد اخیر نشان می‌دهد که کتامین ممکن است یک مداخله موثر برای درمان اختلال مصرف الکل و ترک الکل می‌باشد.
کتامین و کوکائین
کتامین یک مولکول آلی مصنوعی کوچک است که از نظر بالینی به عنوان یک داروی بیهوشی استفاده می‌شود. محققان اثربخشی بالینی بالقوه کتامین را در بهبود میزان بهبودی در بیماران مبتلا به اختلال مصرف کوکائین با تجزیه و تحلیل ده‌ها میلیون پرونده سلامت الکترونیکی ارزیابی کردند. آنها دریافتند که بیماران مبتلا به اختلال مصرف کوکائین که برای درد یا افسردگی کتامین مصرف می‌کردند، دو تا چهار برابر نرخ بهبودی را تجربه کردند.
