گاهی بعضی چیزها رو نه میشه گفت نه میشه نوشت حتی نمیشه بهش فکر کرد فقط باید هضم بشه .
بعضی اتفاقات که اتفاق میوفته یا بعضی حرفا که شنیده میشه یا بعضی فکرها که به ذهن میاد باید همون جا همون لحظه تو خودت دفنشون کنی .
اگر میخوای آرامش داشته باشی اگر میخوای زودتر از موعد پیر نشی اگر میخوای بخندی به دنیا و دنیا برات بخنده باید بعضی چیزارو فراموش کنی همه چیو بسپاری به خدا خودش میدونه .
اگر کسی ناراحتت کرد زخم زبون زد به ناحق چیزی گفت چه جلو روت چه پشت سرت رهاش کن فقط یک لحظه تمرکز کن چشاتو ببند فقط تو دلت فقط و فقط تنها تو ذهن خودت همه چیو به خدا بگو و رهاش کن خودش میدونه چیکار کنه دیرو زود داره سوختوساز سوز نداره
بعضی چیزا فقط باید ببن خودتو خودتو خودت باشه
نمیدونم آدما نامرد شدن یا نامرد بودن ولی الان که در آستانه ۳۰ سالگی هستم فهمیدم بعضی از آدما واقعا ارزش ندارن چون مفهوم محبت رو نمیفهمن،یا اینا هم آنقدر نامردی دیدن که یاغی شدن
تلاش کنیم کاری نکنیم که برای اطرافیانمون سم بشیم آنقدر اذیتشون کنیم که نسبت بهمون بیتفاوت بشن فاصله بگیرن ، فاصله تا حدی خوبه با هیچ کس نباید خیلی صمیمی شد تاکید میکنم با هیچ کس حریم باید حفظ بشه . حریم فیزیکی نه منظورم حریم بین قلبهاست بین اندیشها بین اعتقادت متاسفانه ما به حریم هم تجاوز میکنیم و نمیدونیم که چیکار کردیم فقط میبینیم طرف مقابل ناراحته اصلا نمیپرسیم چرا ؟
به همین خاطره که میگم جای بعضی چیزا حتی تو ذهنم قلبو روحم نیست باید بعضی چیزا رو بلافاصله چال کندو خاک کرد چون حتی فکر بهشون آدمو از پا در میاره این بعضی چیزا بعضی وقتا خیلی چیزا میشه که اون موقع هست که ته قلبت میشه قبرستون از بس دفن کردی واااای از اون روزی که تو دلت قیامت بشه و تمام اون چیزایی که در اعماق وجودت به خاک سپردی سر از خاک در بیارن
بعضی چیزا باید برای همیشه فراموش بشن تا بتونی زندگی کنی