خب خب، امروز کمی سربلندم چون تسک اصلی، طاقت فرسا و سخت امروزم رو به خوبی تموم کردم. اون تسک چیزی نبود جز مرتب و تمیز کردن و خلوت کردن کل محیط اطرافم. از توی کوله و کیف گرفته تا لباس و یادداشت‌ها و فولدرهای لپ تاپ و عکس‌های گوشی!
این ویژگی من و احتمالا خیلی از افراد دیگه است که وقتی ذهنم شلوغ میشه محیطم هر روز اشفته‌تر و نامرتب‌ر میشه و وقتی تمرکز بالایی دارم محیطم مرتب و منظم و خلوته. خب همیشه قبل شروع هر کاری دلم میخواد این نظم بصری رو فراهم کنم واسه خودم. چون حتی پنج دقیقه هم تو اتاق نامرتب و داغون نمیتونم کار مفیدی بکنم. در حقیقت خود این مرتب کردن هم انگار یه ارامشی به ذهنم میده. به شدت بهتون پیشنهاد میکنم محیطتون رو منظم کنین، یه دوش بگیرین، یه نوشیدنی داغ مورد علاقه‌تون رو درست کنین و با ماگ گنده و دفتر و قلم و کاغذ بیوفتین به جون ذهنتون. هر چی توش هست رو خالی کنین. کارهایی که باید انجام بدین و مدتهاست که عقب افتاده، از دندون پزشکی و بانک و دیدار با دوست قدیمی بگیر تا کلاس‌ها و پروژه‌ها و روتین ها و عادتهایی که مدتهاست میخوای بهشون برسی ولی تو ذهنت گیر کردن و رم مغزت رو الکی مصرف میکنن و بهت حس بد میدن چون انجامشون نمیدی.
همه رو بدون جینگول بازی خاصی بیار رو کاغذ. بعد مرتبشون کن. پیشنهاد شدید میکنم گوگل کلندر رو باز کنی و یه دفتر برنامه ریزی کاغذی هم داشته باشی کنار دستت. روتین‌های ساده، تسک‌های یک روزه و غیره رو مینویسی. بعدش پروژه‌های بزرگ رو ارزیابی میکنی که کدومش واقعا به مسیرت کمک میکنه و کدوم نمیکنه. بعد اونایی که میخوای انجام بدی رو به ترتیب زمانی میچینی و به قسمت‌های خیلی کوچیک و روزانه تقسیم میکنی. اینجوری روزهات یه شکل کلی میگیرن.
من الان همه چیز رو مرتب و تمیز کردم و وسط این پروسه هستم که روتین و برنامه رو درست کنم. ولی واقع بینانه و راستش مدل تنبلی. چون قبلا یکی از ایراداتم این بود که به خودم شکل ربات نگاه میکردم!
ولی خب الان دیگه اینجوری نیست!
باید از کم شروع کنم. و میدونم همین دوپامین‌های کوچک و ریز چقدر تاثیر مثبت خواهد داشت روی حال و احوالاتم.
راستی! تا یادم نرفته بگم که برای خودتون یه قمقمه یا بطری کنار بذارین. همراهتون باشه و مرتب اب بخورین. نتیجه‌اش واقعا به طرز ترسناکی خوبه! یهو میبینین نصف مشکلات جسمیتون رفع شد:) حالا نصف که نه ولی واقعیت اینه که نود درصد ما دچار کم ابی جدی هستیم و اصلا بهش توجه نمیکنیم.
خلاصه که از امروز خودم راضیم. فردا میخوام بعد مدتهاااا صبح زود بیدار بشم و برم بیرون چندتا کار صبح زودی دارم! انجام بدم و برگردم.
امشب ولی برنامه ریزی هدف اصلیه. در ضمن یه پیشنهاد هم دارم براتون، از یوتوب یا هرجای اینترنت که دستتون رسید صدای یک ساعت یا نیم ساعته‌ی بارون و اتیش دانلود کنین و بذارین پس زمینه‌ی کاراتون! اگر مثل من عاشق بارون باشین خیلی بهتون خوش میگذره و حالتون چند لول بالاتر میره!
دیگه چی؟
دیگه اینکه خوشحالم. وقتی تو مسیر خوبی هستم خوشحالم. من انقدر درد تنبلی رو کشیدم که دوست دارم درد رشد و با تمام وجود به جون بخرم.
تا فردا اگر زنده بودم!
