بر خلاف سایر وجوه سرمایه های بشری و طبیعی سرمایه انسانی در صورت استفاده نشدن و عدم بکارگیری مناسب و تخصیص غیر بهینه دچار استهلاک میشود.
سرمایه انسانی که مورد استفاده قرار نگیرد دچار زوال شده که باعث می گردد از کیفیت آن در دوره عمر کاسته شود. با بکارگیری مجدد توان به هدر می رود. بر خلاف سایر جنبه های سرمایه مرگ انسان نمیتواند به طور کامل باعث صفر شدن یک منبع اقتصادی شود زیرا انسان با توان انتقال دانش و تجربیات باعث زنده ماندن آن میشود!
در آخر سوال هایی که در این باب مطرح میشود به شرح ذیل است؛
1- مسئولیت خیل عظیم نیروی انسانی موجود و عدم بکارگیری و تخصیص بهینه آن با کیست؟
2- هزینه فرصت ناشی از عدم بکارگیری این سرمایه چه مقدار می باشد؟
3- در مقایسه با سایر جنبه های سرمایه، چرا این وجه کمتر مورد توجه اقتصاد دانان قرار گرفته است؟
