بار دیگر و خیلی خلاصه به قراردادها و توافقات برمی‌گردیم. البته ما در این متن بندهای قانونی قرارداد را بررسی نخواهیم کرد و خیلی کلی به این اصل اشاره‌ای خواهیم داشت. برای شروع هنرمند قطعا به یک توافق‌نامه رسمی نیاز دارد، توافق‌نامه‌ای که بتوان آن را به صورت برگه‌ای در دست داشت. به همین سادگی و خالی از هرگونه پیچیدگی. مهم نیست که صاحب گالری چقدر جذاب، خوش رو، دلگرم کننده، ترغیب کننده، اطمینان بخش یا مهم باشد، یک مصافحه معمولی هرگز کافی نیست، مگر اینکه هنرمند در لحظه‌ای که روابط مخدوش شد نگرانی نسبت به از دست دادن هر آنچه داشته است نداشته باشد. اصولا هنرمند باید این مهم را در نظر داشته باشد که در صورتی که یک فروشنده از تهیه قرارداد و توافق‌نامه مکتوب سر باز زد هوشیار باشد، چرا که این مورد یکی از بارزترین نشانه‌های روزهای پر مخاطره پیش رو (در صورت همکاری با چنین فروشنده‌ای) برای هنرمند خواهد بود.
در بسیاری از مواقع زمانی که هنرمندان آثار خود را برای گالری ارسال می‌کنند رسیدی دریافت خواهند کرد که به مثابه قرارداد خواهد بود. اما در این صورت هم گزینه بهتر برای هنرمند داشتن یک نسخه دست‌نویس با مهر یا امضای طرفین است. زمانی که فروشنده به هنرمند برگه‌ای نداد و در عوض به او اطمینان داد که تمامی کارها طبق برنامه پیش خواهد رفت باید هوشیار بود. در تقریبا صد در صد از قرارداد‌هایی که صرفا کلامی بوده و متن فیزیکی بین دو طرف رد و بدل نشده مشکلاتی پیچیده بوجود می‌آید که در نهایت این فروشنده است که هنرمند را قربانی کرده است. هنرمند باید در رابطه با کار گالری‌هایی که خیلی به این مسائل اهمیت نمی‌دهند و با آسودگی خاطر از کنار مسائل این چنینی می‌گذرند این آگاهی را داشته باشد که به زودی در کسب و کار هم به همین شیوه با او برخورد خواهند کرد؛ یعنی بعد از مدتی ایده‌ای از فروش آثار هنرمند نخواهند داشت، یا نمی‌دانند که چند اثر از هنرمند در اختیارشان است، کدام اثر از هنرمند را فروخته و آیا مبلغ فروش را به هنرمند پرداخت کرده‌اند، چه مقدار به هنرمند بدهکار هستند و مسائلی از این دست. بخصوص در مواقعی که گالری در بالاترین حالت ممکن به کسب و کار مشغول است، اما زمانی که هنرمند از مسائل مالی مربوط به همکاری خود با گالری سوال می‌کند و آن‌ها در لحظه دچار فراموشی مضمن می‌شوند.
در رابطه با فروش هنرمند باید نسبت به فروشندگانی که پیشنهاد فروش نجومی آثار را به او می‌دهند (با توجه به اینکه تا به حال سابقه فروش آثار این هنرمند را نداشته‌اند) بسیار هوشیار عمل کنند. با اینکه در تئوری این پیشنهادات جذاب است، اما بصورت خطرناکی کوته بینانه و حریص است و در طول زمان بیشتر به نفع فروشنده است تا هنرمند. قیمت‌های یک هنرمند باید به صورت آگاهانه و منظم، متناسب با موفقیت‌های آن هنرمند افزایش یابد. هیچ فروشنده‌ای نمی‌تواند خودسرانه قیمت‌های یک هنرمند را قبل از زمان خود، و به ویژه قبل از موفقیت شغلی، افزایش دهد. هنرمندانی که قیمت آثارشان به یکباره و بدون هیچ منطقی افزایش پیدا می‌کند در نهایت مجموعه‌داران خود را از دست می‌دهند، چرا که ریسک خرید و هزینه کردن برای آثارشان بالاتر می‌رود و در نهایت به گونه‌ای خود را از فضای کسب و کار بیرون می‌اندازند.
روی دیگر این موضوع در رابطه با هنرمندانی صدق می‌کند که قیمت‌هایشان همیشه بالا بوده و بعد از یک نمایش نسبتا ضعیف‌تر به سرعت سقوط خواهند کرد و ضربه‌ای مهلک به اعتبار آن‌ها وارد خواهد شد. در بدترین حالت این روال تا جایی ادامه پیدا خواهد کرد که نه تنها قیمت آثار هنرمند کاهش پیدا می‌کند، بلکه خریداران خود را نیز از دست می‌دهد و این به مثابه شروعی دوباره خواهد بود. در شرایطی که قیمت‌های هنرمند به صورت غیر عادی رشد می‌کند نمایش و فروش آثارش برای گالری‌ها امکان‌پذیر نخواهد بود، لذا گالری‌ها از نمایش آثار هنرمند خودداری خواهند کرد. به یاد داشته باشید - وعده‌ها مبنی بر فروش آثار هنرمند با قیمت زیاد که توجیه منطقی ندارند اغلب با جنبه‌های منفی بالایی همراه است، بنابراین وقتی شخصی ادعا می‌کند که می‌تواند او را بدون دلیل منطقی ثروتمند و مشهور کند، درست در چنین مواقعی هنرمند باید بسیار مراقب باشد.
بخش اول این مقاله درباره ی فروشندگان جهنمی را اینجا بخوانید
بخش دوم این مقاله درباره ی فروشندگان جهنمی را اینجا بخوانید
گردآوری و ترجمه: علیرضا محسنی
برای خواندن مطالب بیشتر پیرامون دنیای هنر به وبسایت www.artunity.art مراجعه کنید.
منبع: artbusiness.com - qz.com - artnet.com
