یکی از موضوعاتی که در قرآن کریم به آن پرداخته شده است، شناخت زیانکارترین انسان هاست. خداوند در آیه 103 و 104 سوره کهف می فرماید: قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُم بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالاً. الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیهُُمْ فیِ الحَْیَوةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یحَْسَبُونَ أَنهَُّمْ یحُْسِنُونَ صُنْعًا.
بگو: [می‌خواهید] شما را از زیانکارترین مردم با خبر کنم ؟ آن‌ها کسانی اند که تمام سعی و تلاششان در زندگی دنیا به هدر رفته با این حال خیال می‌کنند کار خوبی انجام می دهند.
از معنی آیه می توان منظور را متوجه شد، اما بهتر است این مسئله را بیشتر توضیح داد. در این آیه افراد زیانکار کسانی هستند که در زندگی دنیا کارهایی انجام دادند که از نظر خودشان سود است اما هیچ بهره ای از آن ها نبردند.
در واقع این اعمال همان خسران (ضرر ) یا بی نتیجگی عمل است زیرا این افراد علاوه بر اینکه نمی دانند ضرر می کنند، بلکه کارهایشان را سود هم تلقی کرده و به همین خاطر زیانکارترین افراد نامیده می شوند.
