کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – تصور کنید که در اولین روز تعطیلات از خواب بیدار شده اید. شما از یک صبحانه آرام لذت می برید، در ساحل قدم می زنید و در حالی که چای می نوشید، روزنامه صبح را می خوانید. همه چیز خوب است و شما احساس شادی و آرامش می کنید، درست همانطور که قبل از سفر پیش بینی کرده بودید. اما وقتی اواخر بعد از ظهر فرا می رسد، ممکن است کاملاً احساس بی حوصلگی کنید!
اگر تا به حال چنین احساسی داشته اید، تنها نیستید. به نظر می رسد که داشتن زمان آزاد نامحدود همیشه آنطور که انتظار داریم عالی نیست. به عنوان مثال، بسیاری از افراد با خود خیال پردازی می کنند که وقتی بازنشست شوند، با گشت و گذار های نامحدود چقدر خوشحال خواهند بود. (برای مشاهده مقالات بیشتر وارد سایت کلینیک روانشناسی آوان شوید.)
با این حال، واقعیت این است که بسیاری از کسانی که بازنشسته می‌شوند در ابتدا از اوقات فراغت لذت می‌برند، اما تنها چند هفته بعد متوجه می‌شوند که شغلی را که پشت سر گذاشته‌اند، حس بهره‌وری، هدف و معنایی که برای زندگی‌شان به ارمغان می‌آورد را از دست داده اند. اوقات فراغت روز به روز می تواند کسل کننده شود. از سوی دیگر، مشغول بودن به کار و سایر تعهدات سازنده از طلوع تا غروب آفتاب نیز به دلیل استرس نمی تواند برای شادی ما مفید باشد. (پیشنهاد می‌شود مقاله 3 راه برای بازیابی امید و خوشبختی را مطالعه کنید.)
تنش بین بیش از حد سازنده و بیش از حد کسل کننده این سوال را ایجاد می کند که مقدار بهینه زمان آزاد برای شادی ما چقدر است؟
محققان با نظرسنجی از ده‌ها هزار شرکت‌کننده، جمع‌آوری داده‌هایی در مورد نحوه گذراندن وقت و میزان خوشحالی آنها به این سؤال پاسخ دادند. نتایج مطالعه آنها سه نکته کلیدی را نشان داد:
پس از بررسی داده ها، تیم تحقیقاتی دریافتند که داشتن کمتر از دو ساعت وقت آزاد در روز برای رسیدن به شادمانی کافی نیست. شرکت‌کنندگانی که کمتر از دو ساعت وقت اختصاصی در روز داشتند، افزایش استرس را گزارش کردند، به این معنی که آنها صرفاً بیش از حد مشغول کار، وظایف، مراقبت از کودک یا سایر امور بودند و زمان کافی برای اینکه به خودشان اختصاص دهند نداشتند.
این واقعیت که مشغله بیش از حد باعث کاهش شادی می شود واضح است و ممکن است به این نتیجه برسیم که وقت آزاد بیشتر بهتر است. با این حال، این چیزی نیست که تیم تحقیقاتی دریافتند. (پیشنهاد می‌شود مقاله 3 روش برای مقابله با نوسانات خلقی را مطالعه کنید.)
با کمال تعجب، داشتن اوقات فراغت زیاد یک گلوله نقره ای برای خوشبختی نیست. مردم حس شادی خاصی را از سازنده بودن و انجام دادن کارها یا اهداف به دست می آورند و این حس شادی زمانی از بین می رود که تمام روز را در ساحل استراحت کنیم یا در خانه فیلم تماشا کنیم. در حالی که مطمئناً زمان و مکانی برای گذراندن یک روز کامل برای استراحت وجود دارد، داشتن فراوانی مداوم اوقات فراغت به دلیل کسالت، شادی را تضعیف می کند.
نتیجه نهایی این تحقیق این بود که در مورد نحوه گذراندن اوقات فراغت خود، دو جنبه حیاتی وجود دارد. اول، زمانی که از اوقات فراغت به روش‌های سازنده‌تری استفاده می‌شود، مانند انجام یک ورزش تیمی یا داوطلبانه، پنج ساعت یا بیشتر در روز می‌تواند شادی را حفظ یا حتی افزایش دهد. دوم، وقت آزاد صرف شده در معاشرت با دیگران تأثیر مثبت مشابهی دارد، در حالی که اختصاص پنج ساعت یا بیشتر به اوقات فراغت می تواند شادی را کاهش دهد. (پیشنهاد می‌شود مقاله خودخواهی سالم، فضیلتی گم شده را مطالعه کنید.)
بازنشستگانی که داوطلب فعالیت های اجتماعی می شوند یا به باشگاه ها می پیوندند شادتر هستند و گذراندن تعطیلات همراه با تحریک (پیاده روی، غواصی، تورها، و غیره) و آرامش، آنها را شادتر می کند. با کمال تعجب، وقتی نوبت به آرامش می‌رسد، همیشه بیشتر بهتر نیست. دو ساعت یا کمتر در روز خیلی کم است، پنج ساعت یا بیشتر در روز خیلی زیاد است و بین دو تا پنج ساعت درست است.
مطالب مشابه:
