نکات کلیدی این مطلب:
کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – چه کسی نمی خواهد احساس خوشبختی کند؟ همه ما به دنبال خوشبختی هستیم. خوشبختی جست و جویی همه‌گیر است و اگرچه ممکن است گاهی اوقات دست نیافتنی به نظر برسد، اما برخی عادات و رفتارها به طور مداوم در رسیدن زندگی شاد و رضایت بخش کمک می کنند. افراد شاد اغلب ویژگی های مشترکی دارند که فراتر از تاثیر گذاری عوامل بیرونی است.
تلاش دیوانه وار برای نشاط دائمی ممکن است باعث شود که درس های ارزشمند و رشد ناشی از مواجهه با چالش ها را نادیده بگیرید. علاوه بر این، ترس از شکست در تلاش برای خوشبختی می تواند استرس و اضطراب را القا کند و در نهایت بهزیستی را تضعیف کند. ثابت شده است که وقتی خودمان یا زندگی‌مان را به‌طور نامطلوب با «بهترین خود»های ایده‌آل‌شده‌ای که در رسانه‌های اجتماعی اشتراک گذاری می‌شود مقایسه می‌کنیم، باعث می‌شود احساس پوچی و بی‌حالی کنیم. (پیشنهاد می‌شود مطلب 3 راهکار برای غلبه بر احساس پوچی را مطالعه کنید.)
با این حال، وقتی اقدامات مثبت و واقع بینانه برای احساس خوشبختی انجام می دهیم، احساس رضایت بیشتری می کنیم. وقتی مسئولیت خود را برای اتخاذ رویکردی متعادل‌تر برای احساس رضایت بیشتر می‌پذیریم، به این درک قدرتمند دست می‌یابیم که می‌توانیم خوشبختی خود را ایجاد کنیم. برای انجام این کار، باید از تجربیات مثبت و منفی درس بگیریم، که ما را در مسیری پایدارتر به سمت رضایت واقعی هدایت می کند.
افرادی که احساس شادی و خوشبختی می‌کنند، تمایل دارند سه مرحله مهم و در عین حال قابل دستیابی را در زندگی خود بگنجانند.
یکی از جنبه های اساسی احساس خوشبختی، توانایی حفظ ذهنیت مثبت است. یکی از دوستانم که رفتاری دائماً خوش بینانه دارد، حتی در مواجهه با چالش ها می‌تواند بر جنبه های مثبت زندگی خود تمرکز کند. این به معنای نادیده گرفتن مشکلات یا تظاهر به اینکه همه چیز عالی است نیست. بلکه شامل قالب بندی مجدد موقعیت ها در پرتوی خوش بینانه تر است.
همانطور که من و برخی از همکارانم اخیراً در یک بحث گروهی به اشتراک گذاشتیم، تفکر مثبت در مورد انکار واقعیت نیست، بلکه رویکرد به چالش ها با دیدگاه راه حل محور است. افرادی که احساس خوشبختی دارند، قدردانی و شکرگزاری را به طور منظم تمرین می کنند و از داشته های خوب زندگی خود تصدیق و قدردانی می کنند، هر چقدر هم که کوچک باشند.
حس قدردانی با افزایش رفاه و رضایت کلی از زندگی مرتبط است. دریافته‌ام که وقتی با چنین افرادی گفتگو می‌کنم، نگرش آنها بر من تأثیر مثبت می‌گذارد و تعهد من به قدردانی و شکرگزاری را تقویت می‌کنند. ما می توانیم برای همه داشته‌ها و جنبه‌های خوب زندگی مان سپاسگزار باشیم و همچنین قدردان گذر از درد و رنج خود باشیم.
در طول چندین سالی که به عنوان درمانگر زندگی می‌کنم، دیده‌ام که افراد شاد و با نشاط تمایل دارند خود را با مثبت اندیشی احاطه کنند. آنها به دنبال روابط نشاط آور هستند، در فعالیت هایی شرکت می کنند که برای آنها نشاط می آورد و آگاهانه از منفی گرایی دوری می کنند. آنها با پرورش ذهنیت و محیط مثبت، پایه ای برای شادی پایدار ایجاد می کنند. (پیشنهاد می‌شود مطلب پرورش عادت شکرگزاری و قدردانی برای افزایش بهزیستی را مطالعه کنید.)
ارتباطات انسانی نقشی اساسی در احساس خوشبختی ایفا می کند. افراد با نشاط زمان و تلاش خود را صرف ایجاد و حفظ روابط معنادار با خانواده، دوستان و جامعه می کنند. چنین ارتباطاتی حمایت عاطفی، احساس تعلق و تجربیات مشترک را فراهم می کند و به توسعه زندگی غنی و رضایت بخش کمک می کند.
اولویت بندی روابط شامل ارتباط موثر و همدلی نیز می شود. افرادی که احساس خوش بختی می‌کنند فعالانه به صحبت های دیگران گوش می دهند، خود را آشکارا ابراز می کنند و مهربانی را گسترش می‌دهند. آنها ارزش ارتباط را درک می کنند و تلاش آگاهانه ای برای پرورش و تقویت پیوندهای خود انجام می دهند.
علاوه بر این، افراد با نشاط اغلب دست به کارهای محبت آمیز و سخاوتمندانه می زنند که نه تنها به نفع دیگران است بلکه به احساس رفاه خودشان نیز کمک می کند. اعمال محبت آمیز، چه بزرگ و چه کوچک، یک حلقه بازخورد مثبت ایجاد می کند و حس هدف و تحقق را تقویت می کند. (پیشنهاد می‌شود مطلب سلام غریبه؛ غلبه بر ترس برقراری ارتباط را مطالعه کنید.)
رشد فردی مستمر از ویژگی های افراد شاد و با نشاط است. آنها چالش ها را به عنوان فرصت هایی برای یادگیری و توسعه خود می بینند تا به عنوان موانع. یکی از مربیان من با تعهد خود به تعیین و کار در جهت اهداف شخصی و احساس هدف و موفقیتی که از انجام این کار به دست می آورد، مرا شگفت زده می کند.
افرادی که احساس خوشبختی می‌کنند، تغییر و سازگاری را می پذیرند و درک می کنند که زندگی سفری پویا با فضایی برای رشد و پیشرفت است. آنها مراقبت از خود و رفاه را در اولویت قرار می دهند و فعالیت هایی را که باعث ارتقای سلامت جسمی، روانی و عاطفی می شوند در برنامه های روزمره خود قرار می دهند.
علاوه بر این، پرورش ذهنیت رشد به آنها اجازه می‌دهد تا شکست‌ها را نه به‌عنوان شکست، بلکه به‌عنوان تجربیات یادگیری ارزشمند ببینند. آنها درک می کنند که شکست ها بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی هستند و از آنها به عنوان پله ای برای پیشرفت خود استفاده می کنند. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونه برای رشد فردی شجاعت داشته باشیم را مطالعه کنید.)
سخن نهایی
در پایان باید بگویم که احساس خوشبختی تجربه‌ای چند وجهی و عمیقا فردی است. با این حال، افراد می توانند با پرورش ذهنیت مثبت، اولویت دادن به روابط معنادار و پیگیری فعالانه رشد فردی، پایه محکمی برای احساس خوشبختی و نشاط پایدار ایجاد کنند. این سه مرحله حیاتی به عنوان نقشه راه برای عبور از فراز و نشیب های زندگی با انعطاف پذیری، قدردانی و احساس هدف عمل می کنند.
محمد امین مختاریان
مطالب مشابه:
