جسته گریخته یه چیزایی در مورد انیمیشن Coco شنیده بودم تا اینکه چند روز پیش موقع بالا پایین کردن بی‌هدف شبکه‌های ماهواره‌ای، دیدم یکی از کانال‌ها داره نشون میده و با دیدن چند دقیقه اول فیلم، حسابی مجذوبش شدم ولی بعد از چند دقیقه کاری پیش اومد و نتونستم بقیه‌اشو ببینم. تا اینکه همون شب دانلودش کردم و فرداش سرکار (خدایا توبه) ادامه‌اشو دیدم.
هدفم از نوشتن این مطلب، معرفی فیلم به دوستانه تا اگه خوششون اومد ببینن و نمی خوام نقد و بررسیش کنم.
- بر عکس خیلی از انیمیشن‌ها، شخصیت اصلی یه دختر نانازی و خوشگل و یا دارای قدرت‌های عجیب و غریب نیست، یه پسر بچه معمولی که باور پذیره و میشه راحت باهاش همذات پنداری کرد.
- گرافیک زیبا و دلنشین با رنگ های مسحور کننده اون خیلی جلب توجه می کنه. خوب از پیکسار غیر از این هم نمیشه توقع داشت.
- از اون فیلماس که احتمالا چند روزی درگیرتون میکنه. از بچگی همچین مشکلی با فیلم‌های دیزنی داشتم. همینجا بگم که یکی از افتخارات زمان بچگیم، دیدن چند تا از فیلم های دیزنی روی پرده نقره‌ای سینماس.
- دوبله فارسی فیلم خوبه و سانسور نداره، ولی دیدنش با زبان اصلی هم خالی از لطف نیست، چون اکثر کارکترهاش لهجه مکزیکی(اسپانیایی) دارن.
- یه سری نقدهای عجیب و غریب از منتقدهای دلواپس دیدم که واسه بچه ها بد آموزی داره و به فرهنگ و تربیت ما نمی خوره و ... اگه خواستین با بچه‌ها ببینین اول نقدهاشو بخونین تا مشکلی نداشته باشید. نمیدونم شاید راس بگن. دیگه از سن و سال من گذشته بخوام با این چیزا تحت تاثیر قرار بگیرم، باید از دیدن فیلم لذت برد نه اینکه دنبال نتیجه اخلاقی گشت. بخوایم ارشاد بشین باید کتاب اخلاقی بخونیم.
- فکر کنم فیلم یه جورایی دهن کجی به سیاست‌های ترامپ در مقابل خارجی‌ها باشه.
- عنوان فیلم یا coco اسم کارکتر اصلی نیست، اسم مادرِمادربزرگِ پسره‌اس.
-مادربزرگ پسره خیلی باحاله، یه پیرزن خشن و زورگو و از طرفی هم مهربون.
با دیدن فیلم کلی حالم خوب شد و فکر کنم لیاقت هشتگ "حال خوبتو با من تقسیم کن" رو داشته باشه.
