زندگی مثه صندلی بازیه.. البته تا آخرش کسی بهت نمیگه داشتی بازی می کردی..!
آهنگ رو پلی می کنن و میگن برقص...
کار پیدا کن.. ازدواج کن.. سر و سامون بگیر.. درس بخون ٬ برو ٬ بیا ... به چی برسیم ؟!
مگه مقصدی درکاره ؟
منتظر چی هستیم..؟ آهنگ زندگی هر لحظه امکان داره قطع بشه و بدون صندلی بمونیم..
چرا بیشتر از زندگی لذت نمی بریم ؟؟ رقص زندگی رو با جون و دل انجام نمیدیم ؟
تو زندگیه هممون بوده لحظه هایی که تا رومونو برگردوندیم یه هو دیدیم یکی نیست... صندلیشم نیست.. ! یه جوری نیست که انگار اصن از اولش نبوده !
چنان با یه صندلی میرن که انگار وجود نداشتن !
نمی دونم آهنگ زندگی من کی تموم میشه ؟!
کی حواسم نیست بشینم رو صندلی تا با قطع شدن آهنگ ٬ از بازی حذف بشم !
یه جوری برم که انگار اصن نبودم !
به زعم من٬ زندگی هر آدم یه موزیک متن داره ! عین فیلما !
یه موقع ها شاده ... یه موقع ها غمگین ... یه موقع کمدی و یه موقع ها سراسر اضطراب و ترس !
حالا اینکه شما این موزیک رو تو زندگی نمیشنوین ٬ یه قصه ی جداست !
ولی من میشنوم ! همیشه ...
راستش تازه وقتی می خوام موزیک متن زندگیمو نشنوم آهنگ میزارم و صداش رو زیاد می کنم !!
دیوونه نیستم به خدا ! بهترین خودمم !
نمونه ی ساقی محل هم نیستم ! چیزی مصرف نمی کنم !
اما عاشق اینم بر خلاف جهت برم !
عاشق اینم که زندگی رو جوری بکنم که بقیه نمی کنن !!
من زیاد آرزو می کنم و به آرزوهام دستور میدم تا بهم برسن !!
زیادم تو رویا نمیمونم !
خلاصه؛ من موزیک متن زندگیمو میشنوم از بس کله خرم !!!
باهام حرف میزنه با صدای پرنده ها و صدای رود جاریش ...
خیلی باید کور بود و ندید ... خیلی باید کر بود و نشنید...
یه بار دارم زندگی می کنم ! یه بار دارم میرقصم !
فرق نداره برام ... آهنگ غمگینم برام بزاری می رقصم و لذت می برم تا صندلی بازیم تموم شه .
بهار ۱۴۰۰
باز جوگیر یه عالمه نوشتم !??
