نگاهی به فیلم مستند چاووش؛ از درآمد تا فرود
در شرایط فرهنگی - اجتماعی کنونی، تماشای فیلم مستند چاووش؛ از درآمد تا فرود برایم همزمان همراه با لذت و افسوس بود: لذت از شنیدن حرفهای گروهی از هنرمندان چیرهدست موسیقی و ادبیات؛ و افسوس از کمبود چنین هنرمندانی در ایران امروز.
فیلم به تاریخچهی بنیاد فرهنگی چاووش میپردازد؛ از طریق گفتوگو با افرادی که در چاووش حضور داشتهاند. چهرههایی چون محمدرضا شجریان، حسین علیزاده، محمدرضا لطفی، علیاکبر شکارچی، هنگامه اخوان، بیژن کامکار و ... . سخنان، تفکر و فلسفهی آنان از نقاط درخشان فیلم است که با تصاویر آرشیوی - در مواردی کمتر دیده شده - همراه است. متاسفانه، فیلم از لحاظ ساختار هنری - تکنیکی، کیفیت مناسبی ندارد و در مقایسه با نمونهی مشابهی مانند مستند بزم رزم در جایگاه پایینتری قرار میگیرد. اما شنیدن صحبتهای هنرمندان و آشنایی با نگاه پیشرویی که چهل - پنجاه سال پیش داشتهاند، دیدن فیلم را ضروری میکند. کسانی که فرهنگ و هنر جامعهشان برایشان ارزشمند بوده و حاضر بودهاند تا کاری برایش بکنند.
بودن چنین هنرمندانی، سطح فرهنگی هر کشوری را بالا میبرد و کمبود یا بها ندادن به این افراد، وضعیتی را پیش میآورد که هماکنون شاهدش هستیم. افسوس و باز افسوس!