مشغول کار بر روی داستان کوتاهی هستم. این مدت به دلیل مشغولیت - بیش‌تر فکری - کم‌تر این‌جا مطلب گذاشته‌ام. در واقع، راست‌ش را بخواهید، تنها یک نوشته! دلیل نوشتن این مطلب یاد‌آوری این نکته به خودم بود که این‌جا داستان یا فیلم‌نامه نمی‌نویسم؛ بنابراین لازم نیست با طرحی آماده و بدون اشکال نوشته‌هایم را منتشر کنم. این تمرینی است برای یک آدم وسواسی کمال‌گرا. ساختار ویرگول هم به گونه‌ای است که این حرف‌م را تایید می‌کند: نوشتن راحت و بی‌تکلف.
باری، حرف دیگری نیست. باید داستان کوتاه را در هفته‌ی پیش رو به جایی مطلوب برسانم تا با خیال راحت، ده روز را تمام‌وقت به جشنواره‌ی فیلم فجر بپردازم. اما، این‌جا بیش‌تر خواهم نوشت.
