یک سری چیزها هستن که می‌دونیم هیچ‌وقت درست نمیشن ولی بازم همیشه ته دلمون آرزو می‌کنیم که درست بشن. کلیپ‌های مختلفی از بچه‌ها دیدم که ازشون خواستن تا برای کل مردم دنیا آرزو کنند.
-مردم دیگه گرسنه نباشن
-آدم‌ها باهم مهربون‌تر باشن
-همه بچه‌ها عروسک داشته باشن
-طبیعت قشنگ‌تر بشه
همه این آروزها خیلی قشنگ هستن و خیلی‌هامون دوست داریم دنیا اینجوری باشه. ولی نمیشه چیزهایی مثل فقر و گرسنگی ریشه‌کن بشن.
اما ما چیکار می‌تونیم بکنیم؟!
ما به‌عنوان نویسنده باید این ایده‌ها رو جمع‌وجور بکنیم و با استفاده از متن‌ها و کتاب‌هایی که می‌نویسیم، این چیزها رو به مردم بشناسونیم تا بجای آرزو، به برطرف کردن موضوع نزدیک بشیم. این کاریه که از دست هر کسی برنمیاد. پس ما آدم‌هایی که نویسنده‌ایم و ترس کمتری نسبت به بیان عقایدمون داریم باید حواسمون به موضوعات ناب برای ایده داستان و همچنین نشان دادن این نوع معضلات به بقیه باشه.
آروزی من دنیای بدون جنگه ;)
آرزوی شما چیه؟!
