وقتی ما مشغول نوشتن می شویم در این لحظات تمام حواس و وجود ما روی اون موضوع متمرکز می شود و نوشتن ابزاری برای تمرکز بیشتر و قوی تر روی موضوع می باشد ، و این خودش آغازی بر تحولات و تغییرات در جهت رشد خواهد بود ، علاوه برآن وقتی مطلبی را می نویسیم این مطلب به نوعی خلق می شود و بنظر من اولین و ساده ترین و البته تاثیر گذارترین قدرت و قابلیت خلق و تولید ،همین نوشتن است ، با نوشتن هست که ما تمرین خالق بودن را می کنیم و اگر آن را دنبال کنیم این قابلیت توسعه می یابد و می تواند به خلق محبتها و عشق و رفاه و ثروت و مقبولیت و محبوبیت و هزاران موضوع مفید و موثر برای خودمان و جامعه بیانجامد ،
با نوشتن ظرف درون را خالی می کنیم و بعبارتی مغز و ذهن را از نشخوار مطالب قبلی و تکراری راحت می کنیم و بدین ترتیب حرکت و پویایی در ذهن و روح و روان ما همواره جاری می شود و همیشه در ضمیر ناخودآگاه خودمان به دنبال تولید مطلب برای نوشتن خواهیم بود .
