کلمه بهداشت از واژه لاتین مدرن قرن شانزدهم hygieina به معنای هنر سلامتی سرچشمه گرفته است. امروزه - بهداشت نشان دهنده اقداماتی است که به حفظ سلامت و پیشگیری از بیماری، عمدتا از طریق پاکیزگی کمک می کند.
بهداشت سازمانی، مستقیما به وضعیت فرهنگ سازمانی و تأثیر آن بر کسانی که ساعت های زیادی را در محیط های چنین سازمان هایی سپری می کنند نسبت داده می شود.
بهداشت سازمانی معادل تمامی اصولی است که از طریق قوانین، سیاست ها و رسوم در سازمان اعمال می شود و رفتار افراد و نهادها را هدایت می کند که در نهایت از طریق فرهنگ سازمانی آشکار می شود.
بهداشت سازمانی یک مفهوم کلی است که به تحقیقات و عملکردی که به منظور حفظ و بهبود سلامت سازمان ها و افراد در آنها انجام می شود، اشاره دارد. سلامت سازمانی می تواند به عنوان یک وضعیت عمومی از ظرفیت سازمان برای مقابله با تغییرات و استرس ها تعبیر شود. بهبود بهداشت سازمانی، باعث افزایش رضایت و عملکرد کارکنان، کاهش نرخ انتقال و تغییرات سازمانی و تسهیل رشد و توسعه سازمان می شود. از این رو، بهداشت سازمانی و سلامت سازمانی نقش بسزایی در رشد و توسعه سازمان ها و جوامع ایفا می کند.
فرهنگ تجلی رفتار انسان است که به طور جمعی مورد توجه قرار می گیرد و عقاید، آداب و رسوم و رفتار اجتماعی افراد خاصی است،
تمام آداب و رسوم، قوانین و خط مشی ها عناصر سازمان را وادار می کنند که به شیوه ای خاص رفتار کنند. هنگامی که چنین رفتاری هر روز طبق قوانین موجود در نهاد انجام شود، به الگوهای قابل قبول و در نتیجه فرهنگ تبدیل می شود. از طریق کاری که در محل کار انجام می دهیم، به شیوه جمعی تفکر، باور، رفتار و عمل تبدیل می شود.
در این گفتار در مورد بهداشت مدیریت تاکید کلی بر "چگونگی رفتار مردم" است. در واقع، این ما مردم هستیم که مسائل بهداشتی را در سازمان و در نهایت فرهنگ شکل می دهیم. بنابراین، همین افراد حق انتخاب برای دستیابی به سطح مناسب بهداشت سازمانی را دارند.
تحقیقات مطالعات مختلفی در مورد نقش عوامل بهداشتی بر منابع انسانی انجام گرفته است بعنوان مثال در تحقیقی که جهت بررسی عوامل بهداشتی بر رضایت کارکنان انجام گرفت نتایج نشان داد که این عامل تاثیر قابل توجهی بر رضایت و انگیزه کارکنان سازمان دارد (هانگ، 2011).
بهداشت سازمانی: بهداشت سازمانی به استانداردها و رفتارهایی اطلاق می شود که هدف آن حفظ نظم و توازن در اکوسیستم های سازمانی است و با استفاده از اصول همکاری انسانی، در سطوح فردی و جمعیتی، اجرا می شود.
بهداشت سازمانی خوب از اصول انسانی پیروی می کند که شامل رعایت استانداردها و قوانین، احترام به همکاران و فراهم کردن یک محیط کار سالم و موثر است. همچنین، بهداشت سازمانی خوب شامل ترویج همکاری و تعامل مثبت بین اعضای سازمان، رهبری قوی و ارتقای فرهنگ سازمانی سالم می باشد.
اصول بهداشت سازمانی در هر سازمان به منظور حفظ سلامت و ایمنی افراد مشغول به کار و ارتقاء بهره وری، باید رعایت شوند. سلامت سازمانی به مجموعه فعالیت هایی گفته می شود که برای حفظ و بهبود سلامت و رفاه کارکنان یک سازمان انجام می شود. این فعالیت ها شامل ارزیابی و پایش سلامت کارکنان، ارائه خدمات پزشکی و روانشناسی، آموزش های بهداشتی، ترویج فعالیت های بدنی و تغذیه سالم، محافظت از محیط کار و جلوگیری از بروز حوادث و بیماری های شغلی است (cero.ir). در زیر تعدادی از اصول بهداشت سازمانی مهم آورده شده اند:
برگزاری دوره های آموزشی مرتبط با بهداشت و ایمنی برای کارکنان.
اطلاع رسانی منظم درباره خطرات و راهکارهای پیشگیری.
انجام ارزیابی ریسک بهداشت و ایمنی به منظور شناسایی و کاهش خطرات.
تدوین برنامه های عملی جهت مدیریت و کاهش ریسک ها.
فراهم سازی تجهیزات بهداشتی و ایمنی مطلوب برای کارکنان.
نظارت بر کارکرد صحیح و سالم تجهیزات.
اعمال استانداردهای بهداشتی در تمام فرآیندها و فضاهای کاری.
استفاده از روش های بهداشتی در دفاتر و فضاهای مشترک.
تدوین برنامه های استراحت مناسب برای کاهش استرس و خستگی.
تشویق به فعالیت های ورزشی جهت حفظ سلامت جسمانی.
ارتقاء فرهنگ سازمانی مثبت و حمایت از تعاملات اجتماعی سالم.
ارائه خدمات حمایتی روانشناختی از کارکنان در صورت نیاز.
نظارت منظم جهت اطمینان از اجرای صحیح استانداردها.
ارزیابی عملکرد بهداشتی و ایمنی به صورت دوره ای.
به روزرسانی تجهیزات و فناوری های بهداشتی.
استفاده از سامانه های هوشمند جهت نظارت و اطلاع رسانی بهتر.
ایجاد طرح های اضطراری و اجرای آموزش های مرتبط.
اطمینان از آمادگی سازمان برای مدیریت حوادث و فوریت ها
منابع
Tan, Teck Hong & Waheed, Amna. (2011). Herzberg’s Motivation-Hygiene Theory and Job Satisfaction in the Malaysian Retail Sector: Mediating Effect of Love of Money. Asian Academy of Management Journal. 16. 73 - 94.
