کلاستروفوبیا یا ترس از محیط بسته، از جمله ترس ها و اختلالات روانی است که در چند پست قبلی به تعریف آن پرداختیم. نکته ای که باید در مورد این اختلال بدانید، این است که کلاستروفوبیا قابل درمان می باشد. برای درمان آن راه هایی وجود دارد که در ادامه به طور مختصر به آن ها می پردازیم.
درمرحله اول درمان کلاستروفوبیا ، شخص باید دلیل به وجود آمدن این ترس و اضطراب را در خود جستجو کرده و پیدا کند. این مرحله ریشه یابی نام دارد. ریشه یابی یکی از اولین مراحل درمان بسیاری از اختلالات روانی و رفتاری است که برای انجام آن حتما باید از مشاور و روانشناس کمک گرفت. روانشناس از تکنیک هایی برای بازگشت شخص به گذشته و مرور خاطرات استفاده می کند، تا علت اصلی را بیابد و دلیل را توضیح دهد، تا شخص به نوعی درک بهتری از شرایط به وجود آورنده کلاستروفوبیای خود داشته باشد.
در مرحله بعدی نیز مهارت های ذهنی شخص تقویت شده و با او تمرین می شود تا بتواند خود را در فضاهای بسته تصور کرده و سعی کند بر ترس های خود مسلط شود و بر آن ها غلبه نماید.
در مرحله آخر درمان کلاستروفوبیا ، پس از انجام تمرین های بالا و تمرکز های چند باره، با تشخیص دکتر روانشناس، فرد به مرور خود را آماده حضور در فضاهای بسته می کند، تا نهایتاً در یک فضای فیزیکی واقعی، با ترس خود روبرو شود.
برای آشنایی بیشتر با اختلال تنگناهراسی یا کلاستروفوبیا ، به این پست ویرگول سر بزنید.