طبیعی است که در مواقع استرس زا نگران باشید. اما برخی از مردم هر روز احساس تنش و اضطراب می کنند، حتی با کمی نگرانی. وقتی این 6 ماه یا بیشتر طول بکشد، ممکن است اختلال اضطراب فراگیر باشد. بسیاری از مردم نمی دانند که آن را دارند. بنابراین ممکن است درمان هایی را که منجر به زندگی بهتر و شادتر می شود، از دست بدهند.
علامت اصلی احساس تنش و اضطراب مداوم و اغراق آمیز است. ممکن است نتوانید دلیلی را مشخص کنید که چرا احساس تنش می کنید. یا ممکن است بیش از حد نگران چیزهای معمولی، مانند صورت حساب ها، روابط، یا سلامتی خود باشید. می تواند خواب شما را بر هم بزند و افکار شما را تیره و تار کند. همچنین ممکن است به دلیل خواب ضعیف یا خود اضطراب احساس تحریک پذیری کنید.
علائم فیزیکی ابتلا به اضطراب فراگیر :
مشکلات بدن معمولاً همراه با نگرانی است. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:
تنش یا درد عضلانی
سردرد
حالت تهوع یا اسهال
لرزیدن یا تکان خوردن
وقتی که متوقف نمی شود
مشکلات شما به طور طبیعی نگران شما خواهد بود. چیزی که اختلال اضطراب فراگیر را متمایز می کند، این احساس است که نمی توانید نگرانی را متوقف کنید. ممکن است برای شما بسیار سخت باشد که آرام شوید، حتی زمانی که کاری را انجام می دهید که از آن لذت می برید. موارد شدید می تواند کار، روابط و فعالیت های روزانه را مختل کند.
افراد در هر سنی ممکن است دچار اختلال اضطراب فراگیر شوند، حتی کودکان. اختلال اضطراب فراگیر به تدریج ظاهر می شود و اولین علائم به احتمال زیاد بین دوران کودکی و میانسالی رخ می دهد. دو برابر تعداد زنانی که مردان به آن مبتلا هستند.
ژن‌هایی که از طریق خانواده منتقل می‌شوند ممکن است برخی از افراد را در معرض خطر بیشتری برای اضطراب قرار دهند، اما این تمام تصویر نیست. سابقه و تجربیات شما نیز مهم است. به نظر می رسد مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی و همچنین یک جفت ساختار در داخل مغز به نام آمیگدال درگیر هستند.
هیچ آزمایش آزمایشگاهی وجود ندارد، بنابراین تشخیص بر اساس توصیف شما از علائم شما است. پزشک شما ممکن است بپرسد، نگران چه چیزی هستید؟ چند وقت؟ آیا اضطراب شما با هر فعالیتی تداخل دارد؟ اگر حداقل به مدت 6 ماه بیش از حد احساس اضطراب یا نگرانی کرده اید، ممکن است اختلال اضطراب فراگیر باشد.
یکی از انواع گفتار درمانی در درمان اضطراب بسیار موثر است. به آن رفتار درمانی شناختی می گویند. یک مشاور به شما کمک می کند تا افکار و اعمال منفی خود را شناسایی کنید. شما ممکن است تکالیف خود را انجام دهید، مانند نوشتن افکاری که منجر به نگرانی بیش از حد می شود. همچنین یاد خواهید گرفت که چگونه خود را آرام کنید.
داروها ممکن است بخشی از برنامه درمانی شما باشند. برخی از داروهای ضد افسردگی جدیدتر برای کاهش اضطراب به خوبی عمل می کنند. ممکن است حدود 4 هفته طول بکشد تا احساس بهتری داشته باشید. پزشک ممکن است در این مدت یا برای مدت کوتاهی بنزودیازپین تجویز کند. برخی از این داروها خطر وابستگی دارند. گاهی اوقات، اگر علائم شما شامل افسردگی یا وحشت باشد، انواع قدیمی‌تر داروهای ضد افسردگی می‌توانند اختلال اضطراب فراگیر را درمان کنند. با پزشک خود در مورد مزایا و معایب صحبت کنید.
چند تغییر ساده می تواند کمک کننده باشد. از کافئین، داروهای غیرقانونی و حتی برخی داروهای سرماخوردگی که می توانند علائم اضطراب را تقویت کنند، خودداری کنید. سعی کنید استراحت کافی داشته باشید و غذاهای سالم بخورید. از تکنیک های آرامش بخش مانند مدیتیشن استفاده کنید. همچنین، ورزش کنید! تحقیقات نشان می دهد که فعالیت بدنی متوسط (مانند پیاده روی سریع) می تواند آرامش بخش باشد.
اگر به آزمایش مکمل فکر می کنید، ابتدا با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که آیا این مکمل ایمن است یا خیر. به عنوان مثال، گزارش شده است که کاوا باعث آسیب کبدی می شود. خار مریم می تواند بر داروهای دیگر، از جمله داروهای ضد افسردگی و قرص های ضد بارداری تأثیر بگذارد.
افرادی که دارای اختلال اضطراب فراگیر هستند ممکن است به افسردگی، اعتیاد به الکل یا اعتیاد به مواد مخدر نیز مبتلا شوند. همچنین برای افراد مبتلا به GAD ابتلا به یک اختلال اضطرابی دیگر رایج است. اینها می تواند شامل اختلال هراس، اختلال استرس پس از سانحه، اختلال وسواس فکری-اجباری و فوبیای اجتماعی باشد.
افراد مبتلا به اختلال پانیک حملات ناگهانی وحشت دارند. علائم می تواند شامل تپش قلب، تعریق، سرگیجه، حالت تهوع یا درد قفسه سینه باشد. ممکن است فکر کنید در حال حمله قلبی، مرگ یا از دست دادن عقل خود هستید. این یکی از قابل درمان ترین اختلالات اضطرابی است.
برخی از افراد پس از زندگی در یک رویداد وحشتناک دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) می شوند. علائم شامل فلاش بک های واضح و از دست دادن علاقه به فعالیت هایی است که زمانی لذت بخش بودند. افراد ممکن است در محبت بودن نیز مشکل داشته باشند. آنها ممکن است احساس تحریک پذیری یا حتی خشونت کنند. درمان شامل دارو و مشاوره است.
افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری (OCD) افکار نگران کننده ای دارند که نمی توانند کنترل کنند. آنها ممکن است احساس کنند که نیاز به تکرار آیین هایی مانند شستن دست ها یا بررسی قفل بودن در دارند. آنها ممکن است به ترتیب خاصی لباس بپوشند یا اشیاء را بدون دلیل موجه بشمارند. اغلب با دارو و روان درمانی درمان می شود.
افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی در موقعیت های اجتماعی معمولی احساس وحشت و خودآگاهی می کنند. علائم عبارتند از احساس ترس قبل از رویدادهای اجتماعی و عرق کردن، سرخ شدن، حالت تهوع یا مشکل در صحبت کردن در طول رویدادها. در موارد شدید، ممکن است از مدرسه یا کار اجتناب کنند. با روان درمانی و دارو قابل درمان است.
فوبیا یک ترس شدید از چیزی است که به احتمال زیاد به شما آسیبی نمی رساند. موارد معمول شامل ارتفاعات، فضاهای بسته مانند آسانسور، سگ، پرواز و آب است. بسیاری از مردم به دنبال کمک نیستند زیرا اجتناب از هر چیزی که می ترسند آسان است. اما فوبیا قابل درمان است.
از کجا کمک بگیریم؟
با صحبت با پزشک خانواده خود شروع کنید. اگر اختلال اضطرابی محتمل به نظر می رسد، احتمالاً شما را به یک متخصص سلامت روان که در زمینه روان درمانی آموزش دیده است ارجاع می دهند. مهم این است که فردی را انتخاب کنید که راحت با او صحبت کنید.
