کانون ارزیابی و توسعه، ارزیابی دقیق و مفصل مهارت ها، سازگاری سازمانی و نیازهای توسعه ای فرد با ارزیابی آنها از نظر شایستگی های مختلف مورد نیاز برای موفقیت در کار با استفاده از چندین ابزار است. سازمانها برای ارزیابی نیروی کار آینده یا فعلی خود به دلایل مختلف از جمله استخدام، شناسایی نیازهای آموزشی، شناسایی پتانسیل بالا و برنامه ریزی جانشینی، از کانون ارزیابی استفاده می کنند
کانون توسعه در مدیریت منابع انسانی برای اقدامات طراحی برنامه ریزی سازمانی و توسعه استفاده می شود، که شامل شناسایی نیازهای آموزشی، شناسایی پتانسیل بالا، توسعه رهبری و برنامه ریزی جانشینی است. تفاوت کانون ارزیابی و کانون توسعه این است که در هنگام استخدام و گزینش غالباً از کانون ارزیابی استفاده می شود، و برای اهداف توسعه فردی و سازمانی کانون توسعه مورد استفاده قرار می گیرد.
سازمانها، به عنوان بخشی از کانون های ارزیابی، برای قطع ارتباط از روال روزمره، ایجاد تعهد شغلی و افزایش خودآگاهی، کارمندان را به طور انتخابی به یک محل خارج از محدوده دفتر می فرستند. شرکت کنندگان چندین فعالیت از قبیل نقش آفرینی، بحث های گروهی، مصاحبه های رفتاری و ارائه انگیزه تجاری را انجام می دهند. در همین حال، ارزیاب های باتجربه شرکت کنندگان را از نظر رفتار نشان دهنده آنها مورد مشاهده و ارزیابی قرار می دهند. در پایان هر فعالیت، ارزیاب ها مشاهدات خود را مقایسه می کنند و درباره عملکرد هر شرکت کننده به بحث می پردازند. هنگامی که آنها در مورد عملکرد فردی به توافق رسیدند، یک گزارش دستی تهیه می کنند که شرکت کنندگان براساس آن، بازخورد یک به یک دریافت می کنند.
با توجه به ریسک بالا و هزینه های مربوطه، کانونهای ارزیابی حضوری برای همه سطوح شغلی راه اندازی نمی شوند. آنها برای مدیران ارشد، مدیران عامل و مشاغلی از این دست به بهترین وجه مناسب هستند. همچنین، از آنجا که این روش باعث ایجاد ناراحتی قابل توجهی در مدیریت تدارکات می شود، استفاده از این رویکرد توصیه نمی گردد.
کانون ارزیابی مجازی، نوع آنلاین کانون ارزیابی سنتی است که درک جامعی از داوطلب ها را بدون به خطر انداختن کیفیت و استاندارد تعیین شده توسط مراکز ارزیابی حضوری فراهم می سازد. درست همانطور که کارمندان در یک کانون ارزیابی سنتی فعالیت هایی را انجام می دهند، کانونهای ارزیابی مجازی نیز در یک فضای مجازی شبیه سازی شده طیف گسترده ای از فعالیت ها را ارائه می دهند. ارزیاب (ارزیاب های) مجازی برای نظارت بر برخی از فعالیتها حضور دارد.
برخلاف کانونهای ارزیابی حضوری، کانونهای ارزیابی مجازی دارای ابزارهای متعددی هستند که برای شایستگی های رفتاری طرح ریزی شده اند. این ابزارها بصورت آنلاین مدیریت می شوند و به دنبال آنها تهیه گزارشهای خودکار، رفع دردسر تدارکات، کاهش اقدامات دستی و جلوگیری از هزینه های سربار در انجام ارزیابی های حضوری گسترده انجام می گیرد – همه اینها بدون ایجاد مانع در استانداردسازی و صحت نتایج هستند.
کانونهای ارزیابی مجازی برای کارمندانی که تیم یک نفره خود را در پروژه ها و وظایف کاری مدیریت می کنند و مدیران به بهترین وجه مناسب هستند.
بیش از یک دهه است که سازمانها ترجیح داده اند به روش ارزیابی سنتی عمل کنند زیرا عنصری از مداخلات انسانی را فراهم می کند. با این حال، با توجه به کار دستی زیاد، دلایل مختلفی وجود دارد که چرا تیم های یادگیری و توسعه (L&D) و منابع انسانی (HR) توجیه بکارگیری کانون های ارزیابی حضوری را دشوار می دانند.
در حالیکه چشم انداز مدیریت استعداد همچنان در حال تکامل و استفاده از فناوری های مدرن است، متخصصان منابع انسانی در حال حاضر می توانند از فناوری برای آموزش و توسعه نیروی کار خود استفاده کنند.
برای جلوگیری از عواقب اتکا به کانون ارزیابی سنتی، سازمانها علاوه بر ارائه نتایج معتبر و هم تراز با رویکرد حضوری، برای تسریع در روند کار به تدریج ابزارهای آنلاین را در پیش می گیرند. کانون های ارزیابی مجازی علاوه بر اینکه می توانند بر بیشتر مشکلات موجود در ارزیابی های حضوری غلبه کنند، در عین حال ظرفیت بالقوه متقاضیان در دسترس سازمان را بسیار گسترش میدهند.
بازار رقابتی جهانی، سازمانها را ملزم می کند اهداف استراتژیک خود را با نیازهای بازار هماهنگ کنند تا از تداوم کسب و کار اطمینان حاصل نمایند. کانون ارزیابی مجازی می تواند در دستیابی به نتایج مطلوب، کارآمد و موثر باشد. این یک محیط مقرون به صرفه از نظر زمان و هزینه است، و ارزیابی ها را می توان از راه دور انجام داد. در همین حال، کانون ارزیابی ترکیبی که هر دو عنصر فنی و انسانی را یکپارچه می سازند به طور فزاینده ای در حال تبدیل شدن به اولین گزینه برای اقدامات حیاتی برنامه ریزی سازمانی هستند.
افزایش توان محاسباتی، استفاده از محاسبات آماری را میسر می سازد که دیدگاه های مختلفی را درباره موضوعاتی مانند اعتبار نشان می دهد. رفتارهای خرد شرکت کنندگان، مانند حرکات چشم و میزان تعریق را می توان با استفاده از فناوری به دست آورده و تحلیل کرد.
با استفاده از الگوریتم ها و داده های بزرگ، می توان نتایج ارزیابی را شبیه سازی کرد و گزارشات بازخورد را ظرف چند ساعت انجام کانون ارزیابی مجازی تهیه نمود. مزایای احتمالی پیشرفت های فناوری چندین برابر است: دقت ارزیابی ها را می توان از طریق ترکیبی از نقاط داده ای زیاد افزایش داد؛ سرعت در دسترس بودن نتایج ارزیابی را می توان افزایش داد؛ غنای بازخورد را می توان افزایش داد.
