ما درونگرا ها ساکت نیستیم ما تو مغزمون داریم بیشتر از برونگرا ها با خودمان حرف میزنیم و تحلیل میکنیم همونجوری که نشستیم تو جمع و همه حرف میزنند و ما پوکر داریم بهتون نگاه میکنیم همزمان با شما در مغزمون صحبت میکنیم و از حرف زدن بدمون نمیاد فقط باید ازمون سوال بپرسید.
ما از اینکه تنهایی بریم سینما و یک فیلم رو برای چهارمین بار ببینیم لذت میبریم.
تنهایی برامون یعنی لذت! یعنی آرامش و تمرکز
دوست داریم با یه درونگرای دیگه بشینیم و در آرامش و به آرامی فکر کنیم و صحبت کنیم و تو حرف هم نپریم. بعضی وقتا هم حرفی نزنیم و تو چشای هم نگاه کنیم تا قشنگ درباره حرف های بعدی فکر کنیم.
گاهی ما از درون حرص میخوریم اما کسی متوجه نمیشه! بعضی هامونم احساساتمونم درون فکنی میکنیم و تو مغزمون بلند بلند میخندیم اما در ظاهر پوکریم.
شاید از دید یه برونگرا مسخره باشه اما ما از همش لذت میبریم.
