انواع افسردگی
1. افسردگی عمده یا تک قطبی: این افسردگی دو هفته معمولا وجود دارد.
2. افسردگی دوقطبی یا افسردگی شیدایی که به آن مانیک و پرسیو هم می گویند در این بیماری، شخص در دوره های تقریبا ثابت و مشخص )مثلا در هر سه ماه( دچار افسردگی نسبتا شدید می باشد و سپس به تدریج (عبور از یک مرحله نسبتا عادی و طبیعی) و بطور ناگهانی (از روزی به روز دیگر) دچارسرخوشی و شادابی بیش از حد می شود.
3. افسردگی شدید: در این حالت، افسردگی آن چنان شدید و عمیق و است که تمامی جوانب زندگی فرد راتحت تاثیر قرار داده و خواب وخوراک و زندگی بیمار کاملا مختل می شود. افسردگی شدید و عمیق اگر با افکارخودکشی همراه باشد باید هرچه سریعتر توسط روانپزشک با دارو درمان شود. و آنگاه با روان درمانی (روانشناسی) درمان کامل گردد.
4. افسردگی خلق ناخوشایند یا خفیف مزمن: به این نوع بیماری "دیس تایمیا" هم می گویند. این افسردگی طولانی مدت و مزمن که حداقل دوسال طول میکشد. دراین شکل از افسردگی، فرد اغلب اوقات دلتنگ و گرفته است و به راحتی ممکن
است گریه کند. اعتماد به نفس و عزت نفس در شخص کاهش یافته ولی دربسیاری از موارد خود را مقصر دانسته و ملامت می کند.
5. افسردگی گذرا: حملاتی از افسردی به صورت گذرا که کمتر از دوهفته طول می کشد. این دوره حداقل ماهی یک بار رخ میدهد و ربطی به سیکل ماهیانه ندارد.
6. افسردگی یا واکنش سوگ: از دست دادن عزیزی چه موجود جاندار نظیر اقوام وبستگان یا حیوانات اهلی است یا موجودات بی جان مثل از دست دادن خانه یا وطن است. شخص داغدار ممکن است بنشیند و به آواز و یا موسیقی دلخواه و مناسب گوش فرا دهد و لذت هم ببرد و در نهایت غم و اندوه اشک از چشمانش سرازیر شود. طول مدت طبیعی واکنش سوگ و داغداری بر حسب فرهنگ و باورهاو اندیشه افراد از چند هفته تا حداکثر 6 ماه متفاوت است و اگر بیش ازاین مدت ادامه یابد آنگاه وارد قلمرو بیماری افسردگی خواهد شد.
7. افسردگی بعد از زایمان
8. افسردگی متعاقب بیماری) نظیر افسردگی پس از سکته های قلبی یا مغزی است( و جسمی مثل بیماری تیروئید یا بیماری های مزمن
9. افسردگی قبل از قاعدگی در زنان
10. افسردگی فصلی
11. افسردگی ناشی از مصرف مواد: این افسردگی به دنبال مصرف برخی داروها، سموم و مواد مخدر است.
12. افسردگی سایکوتیک: افسردگی شدیدی است که همراه هذیان و توهم است. یعنی ممکن است بیمار به علت صداهای غیر واقعی که می شنود تصاویر غیرواقعی که می بیند یا عقاید نادرست که طی بیماری پیدا می شود، خود صحبت کند و یا کارها و رفتارهای عجیبی را از خود نشان دهد.
