همین کربوهیدرات‌ها هستند که بیشتر سوخت مورد نیاز بدن برای فعالیت‌های روزانه و عملکردهای طبیعی‌اش را فراهم می‌کنند. پس اگر مصرف کربوهیدرات‌ها را متوقف کنید، با احساس کمبود انرژی مواجه خواهید شد که در ادامه به احساس خستگی، گرسنگی بیشتر و اختلال در تمرکز تبدیل می‌شود. افراد اهل ورزش هم با حذف کربوهیدرات‌ها از رژیم غذایی، دیگر نمی‌توانند عملکرد بدنی مطلوبی داشته باشند و ورزش منظم برای آنها شدیدا دشوار خواهد شد.
مغز ما همیشه گلوکز را ترجیح می‌دهد و کربوهیدرات‌ها نیز منبع ثابت و راحتی برای تامین گلوکز هستند. پس وقتی که مصرف کربوهیدرات‌ها را متوقف می‌کنید، بدن مجبور می‌شود از منابع جایگزین برای سوخت‌رسانی به مغز استفاده کند. در این مرحله، چربی‌ها به کتون‌ها تجزیه می‌شوند تا به‌عنوان جایگزین گلوکز مصرف شوند. همین روند است که سطح کتون‌ها را در بدن افزایش می‌دهد و شما را با عوارض جانبی مختلفی مثل سرگیجه، ضعف، خستگی و سردرد مواجه می‌کند.
از آنجایی که کربوهیدرات‌ها سرشار از نشاسته، فیبر و آب هستند، معمولا توقف استفاده از کربوهیدرات‌ها باعث می‌شود که فیبر کافی هم به بدن نرسد. این درحالی است که فیبرها برای حجیم‌تر شدن مدفوع بسیار مهم هستند و نقش مهمی هم در جذب آب توسط روده بزرگ دارند تا از این طریق بتوانند عمل دفع را راحت‌تر کنند. پس قطع مصرف کربوهیدرات‌ها معمولا باعث ابتلا به یبوست یا تشدید آن می‌شود.
علاوه بر اینها، حذف کربوهیدرات‌ها از رژیم غذایی می‌تواند با تغییرات مختلفی در گوارش غذاها یا ابتلا به مشکلات گوارشی همراه باشد، زیرا فیبر موجود در کربوهیدرات‌ها به رشد باکتری‌های سالم در روده کمک می‌کند.
بعضی از مطالعات درباره رژیم‌های کم‌کربوهیدرات نشان می‌دهند که پیروی از این رژیم‌های غذایی با افزایش نرخ مرگ‌ومیر ارتباط دارند. مطالعات مختلفی هم نشان داده‌اند که رژیم‌های کم‌کربوهیدرات می‌تواند سطح کلسترول بد خون (LDL) را در بعضی افراد افزایش دهند. از دیگر عوارض درازمدت پیروی از رژیم‌هایی که کربوهیدرات‌ها را به‌طور کلی از رژیم غذایی حذف می‌کنند، می‌توان به این موارد اشاره کرد؛ آسیب‌های کلیوی، پوکی استخوان و اختلال در فعالیت بدنی.
خودداری از مصرف یکی از گروه‌های اصلی مواد غذایی، الگوی تغذیه‌ای بسیار محدود‌کننده‌ای است که رعایت آن در درازمدت با مشکلات مختلفی همراه خواهد بود. مطالعات علمی هم نشان داده‌اند که پیروی از این رژیم‌های شدیدا محدودکننده، تمایل افراد به مصرف خوراکی‌های سرشار از فیتوکمیکال‌ها یا ترکیبات شیمیایی گیاهی را هم کاهش می‌دهد درحالی که این ترکیبات برای محافظت از بدن در برابر سرطان مهم هستند.
