شما در رستورانی رمانتیک در مقابل طرف مقابل تان نشسته اید. چراغ ها خاموش و شمع ها روشن است، در واقع همه چیز برای یک قرار ملاقات رمانتیک آماده است اما شما هیچ جاذبه ای به طرف مقابل تان ندارید. این جذابیت هم ذهنی و هم فیزیکی ست. بدین معنی که شما دوست ندارید دست او را بگیرید یا این که با او صمیمی تر شوید. در این وضعیت، شرایط سخت تر می شود زیرا شما هیچ تلاشی برای برقراری رابطه با طرف مقابل تان نمی کنید و همین موضوع می تواند رابطه شما را در همان دیدار اول به انتها برساند.
زمانی که شما در یک قرار ملاقات هستید، باید گوشی تان را کنار بگذارید و تمام توجه تان را به طرف مقابل بدهید. در واقع این یک قانون است که باید به خصوص در دیدار اول رعایت شود، در غیر این صورت بی احترامی به حساب می آید. بنابراین اگر شما یا شخص مقابل تان گوشی تان را روی میز گذاشته اید و مدام آن را چک می کنید یا این که به همه زنگ ها و پیغام ها جواب می دهید، بدین معنی ست که از آن لحظات هیچ لذتی نمی برید و دوست دارید که در جای دیگری باشید. این رفتار نیز زنگ خطری ست که نباید آن را نادیده بگیرید.
سکوت چیز بدی نیست اما اگر در اولین دیدارتان شما بیش از این که با طرف مقابل تان صحبت کنید، سکوت کردید، بدانید که مشکلی وجود دارد. اگر شما مدام به دنبال موضوعی برای صحبت کردن هستید یا این که چیز مشترکی میان خود و طرف مقابل تان پیدا نمی کنید تا سر صحبت را باز کنید، بدانید که رابطه شما به سمت خوبی پیش نمی رود. سکوت بیش از حد، آنهم در اولین قراری که شما طرف مقابل تان را نمی شناسید و کنار او معذب هستید، می تواند شما را عصبی تر کند. بنابراین بهتر است که بیش از این به خودتان عذاب ندهید و به دنبال فرد بگردید که حرفی برای گفتن با او داشته باشید.
اگر چه در اولین دیدار شما خیلی با طرف مقابل تان احساس راحتی نمی کنید اما نباید فضا به گونه ای باشد که احساس کنید در مصاحبه ای کاری قرار دارید. اگر طرف مقابل تان مدام از شما سوالات خصوصی می پرسد و مانند یک کارآگاه می خواهد سر از زندگی تان در آورد، بدانید که گزینه خوبی برایتان نخواهد بود. لزومی ندارد که شما به تمام سوالاتی که او از شما می پرسد، پاسخ دهید. اولین دیدار فرصتی برای آشنایی کلی ست، نه جلسه بازجویی. اگر احساس کردید که تحت فشار سوالات و نگاه خریدارانه طرف مقابل تان هستید، هر چه زودتر به آن دیدار خاتمه دهید.
اگر شما از قرار ملاقات تان لذت ببرید، دیگر به ساعت تان نگاه نمی کنید و به فکر تمام شدن آن نیستید. اما اگر آن دیدار بر وفق مرادتان نباشد، به فکر این که شام چه چیزی می خواهید بخورید با این که فردا چه کارهایی دارید هم می افتید. اصلا اگر شما از این دیدار لذت نمی برید، چرا آن را تمام نمی کنید؟ شما مجبور نیستید در مکانی باشید که دوست ندارید. شاید بد نباشد که به دنبال دلیل این بی قراری تان بگردید؟ چرا می خواهید که هر چه سریع تر از طرف مقابل تان خداحافظی کنید؟ چه چیزی شما را معذب کرده است؟ چرا از بودن با او لذت نمی برید؟ جواب همین سوالات می تواند تعیین کننده ادامه یا اتمام این رابطه باشد.
چه وقت هایی زمان برای ما به کندی می گذرد؟ جواب آن واضح است، زمانی که از لحظه هایمان لذت نمی بریم. بنابراین اگر شما در اولین دیدارتان مدام به ساعت تان نگاه می کنید و احساس می کنید که زمان نمی گذرد، بدانید که هیچ کششی به طرف مقابل تان ندارید. اگر او برای شما جذاب بود، مطمئنا دوست داشتید که وقت بیشتر را در کنارش بگذرانید. اگر تمام تلاش هایتان برای جذاب تر کردن مکالمه نتیجه نداد، بهتر است که مکالمه را کوتاه و هر چه زودتر با او خداحافظی کنید.
اگر چه انتظار نداریم که اولین قرار ملاقات دوستانه و صمیمانه باشد اما خیلی رسمی بودن آن هم نشانه خوبی نیست. شما نباید احساس ناراحتی کنید یا این که مجبور باشید بیش از حد خودتان را مودب نشان دهید و حتی نقش بازی کنید. این حالت در مواقعی پیش می آید که شما جذب طرف مقابل تان نشده اید. در واقع زمانی که ارتباط عاطفی موثری میان شما برقرار نمی شود، این حالت پیش می آید که خود زنگ خطری برای شماست.
هیچ چیز بدتر از این نیست که در دیدار اول شما احساس ناامیدی کنید. احتمالا شما قبل از این دیدار، امیدوار بودید که بالاخره مرد زندگی تان را پیدا کرده اید اما همین که چند ساعتی با او وقت می گذرانید، متوجه می شوید که او مرد ایده آل شما نمی باشد، از این رو ناامید می شوید. مهم نیست که این احساس به خاطر ظاهر طرف مقابل تان است یا رفتارهای او، هر چه باشد شما هیچ علاقه ای به او ندارید. پس بهتر است که به جای ناامید شدن، آن قرار ملاقات را به عنوان یک تجربه ببینید و وقت تان را برای شخصی که تطابق بیشتری با شخصیت شما دارد، بگذارید.
