رژیم غذایی را می‌توان سالم دانست که تمام مواد مورد نیاز بدن را تامین کند. یکی از این مواد «کلسیم» است که کمبود آن در بدن می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری داشته باشد.
کمبود کلسیم یا “هیپوکلسمی” بر اثر افت سطح کلسیم در خون ایجاد می شود. کمبود کلسیم در طولانی مدت به تغییراتی در دندان‌ها، پوکی استخوان و باعث شکنندگی استخوان‌ها می‌شود. پیامدهای هیپوکلسمی می تواند کشنده باشد و اگر درمان نشود مرگ بیمار را به همراه دارد. کمبود کلسیم علائم اولیه ندارد و برای جلوگیری از پیامدهای بیشترِ آن فرد باید با مشاهده برخی از علائم به دنبال تشخیص و درمان بیماری باشد. با تشدید بیماری هیپوکلسمی برخی از علائم آن تشدید می‌شود که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مشکلات عضلانی: کمبود کلسیم فرد را دچار احساس خستگی مفرط می‌کند. درد عضلانی، گرفتگی و اسپاسم اولین نشانه‌های کمبود کلسیم است. همچنین احساس گزگز شدن در دست‌ها و پاها و اطراف دهان می‌تواند از علائم این کمبود باشد.
احساس خستگی مفرط: پایین بون سطح کلسیم موجب بی‌خوابی می‌شود. در نتیجه فرد با احساس خستگی، خواب آلودگی و نداشتن انرژی رو برو می شود.
ظاهر شدن علائمی روی ناخن و پوست: کمبود مزمن کلسیم بر پوست و ناخن‌ها تاثیر می گذارد. بر اثر این بیماری ممکن است پوست خشک شود. برخی محققان کمبود کلسیم را با اگزما و پسوریازیس مرتبط دانسته‌اند. علاوه بر این کمبود کلسیم می تواند به خشکی و شکنندگی ناخن‌ها منجر شود.
پوکی استخوان: با کمبود کلسیم تراکم مواد معدنی در استخوان ها کاهش پیدا می کند و در نتیجه استخوان‌ها مستعد شکستگی می شوند.
سندرم پیش از قاعدگی: در سال 2009 مطالعه‌ای انجام گرفت که نشان دهنده ارتباط بین افزایش مصرف کلسیم و بهبود علائم سندرم پیش از قاعدگی است. محققان مشاهده کردند زنانی که برای مدت سه ماه روزانه 500 میلی‌گرم کلسیم دریافت می‌کردند کمتر گرفتار افسردگی و احساس خستگی بوده و اشتهای آنها بهتر نیز بوده است.
مشکلات دندانی: کمبود کلسیم مشکلاتی را متوجه دندان ها کرده که از آن جمله می توان به ضعیف شدن ریشه دندان‌ها ، حساس شدن لثه‌ها و پوسیدگی اشاره کرد.
