سلامتی فقط نشانگر نبودن بیماری ونقص عضو نیست بلکه تامین رفاه کامل جسم ، روح و اجتماع را هم شامل میشود .
مهم ترین ابعاد سلامتی عبارتند از :
1) بعد جسمی
2) بعد روانی
3) بعد اجتماعی
4) بعد معنوی
حس سلامتی در افراد تفاوت دارد و دو فرد در شرایط جسمانی یکسان ممکن است قضاوت متفاوتی در مورد سلامتی خود یا دیگران بکنند.
برای نمونه یک فرد معلول میتواند خود را کاملاً تندرست حس کند در حالی که اطرافیانش او را ناتندرست بدانند. البته افرادی که بیماریهای شدید دارند معمولاً همیشه از سوی خود و دیگران تندرست بهشمار نمیآیند.
و در نهایت باید بدانیم که:
هر کس با برنامه ریزی و مراعات بهداشت قادر است از لحاظ جسمانی، روانی ، اجتماعی و معنوی در وضع مناسبی قرار گرفته و وظیفهای را که نسبت به خود، افراد خانواده و جامعه دارد را به خوبی ادا کند.