برخی از افراد بعد از تزریق کورتیزون دچار قرمزی و احساس گرما در قفسه سینه و صورت می شوند. اگر دیابت دارید، تزریق کورتیزون ممکن است به طور موقت سطح قند خون شما را افزایش دهد.
پس از تزریق کورتیزون، پزشک ممکن است از شما بخواهد:
آمپول های کورتیزون تزریق هایی هستند که می توانند به تسکین درد و التهاب در ناحیه خاصی از بدن شما کمک کنند. آنها بیشتر به مفاصل - مانند مچ پا، آرنج، لگن، زانو، شانه، ستون فقرات یا مچ دست تزریق می شوند. حتی مفاصل کوچک دست یا پا ممکن است از تزریق کورتیزون سود ببرند.
تزریق ها معمولا حاوی یک داروی کورتیکواستروئید و یک بی حس کننده موضعی هستند. اغلب، شما می توانید یکی را در مطب پزشک خود دریافت کنید. به دلیل عوارض جانبی احتمالی، تعداد واکسن هایی که می توانید در یک سال دریافت کنید به طور کلی محدود است.
عوارض جانبی احتمالی تزریق کورتیزون با دوزهای بیشتر و استفاده مکرر افزایش می یابد. عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:
این نگرانی وجود دارد که تزریق مکرر کورتیزون ممکن است به غضروف داخل مفصل آسیب برساند. بنابراین پزشکان معمولا تعداد واکسن های کورتیزون را به یک مفصل محدود می کنند.
به طور کلی، نباید بیشتر از هر شش هفته و معمولاً بیش از سه یا چهار بار در سال تزریق کورتیزون انجام دهید.
اگر داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید، ممکن است لازم باشد برای کاهش خطر خونریزی یا کبودی، مصرف آنها را چند روز قبل از تزریق کورتیزون متوقف کنید. برخی از مکمل های غذایی نیز اثر رقیق کنندگی خون دارند. از پزشک خود بپرسید که از چه داروها و مکمل هایی باید قبل از تزریق کورتیزون خودداری کنید.
اگر در دو هفته قبل دمای 100.4 فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) یا بیشتر داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید.
