در این رشته توییت به خطاهای رایج شناختی می پردازم که مسبب اصلی مغالطات و اشکالات نتیجه گیری است. بازخوردهای شما انگیزه دهنده خواهد بود.
اولین خطا ارزیابی درستی تصمیم بر اساس نتیجه است. افراد عادت دارند پس از مشاهده نتیجه، اگر نتیجه مطلوب باشد تصمیم را درست و اگر نامطلوب باشد، آن را نادرست ارزیابی می کنند. مثلا اگر لشکرکشی صدام به کویت باعث ضمیمه شدن آن به عراق شده بود، عراقی ها آن را تصمیم درستی می دانستند. اما این لشکرکشی باعث سقوط صدام شد و در نتیجه نادرست برآورد می شود.
ما نیز هنگام قضاوت گذشته به همین روش عمل می کنیم اگر از نتیجه راضی باشیم، تصمیم را درست و خوب می دانیم و اگر از نتیجه ناراضی باشیم احساس می کنیم تصمیم ما اشتباه بوده است و خود را سرزنش می کنیم. اگر با دقت فکر کنیم، متوجه می شویم که دانش امروز ما از نتیجه تصمیم بر قضاوت ما اثر گذاشته است. ما در گذشته دانش امروز را نداشتیم و موارد زیادی برایمان مبهم و ناشناخته بود. با توجه به دانش آن زمان به احتمال زیاد بهترین تصمیم ممکن را اتخاذ کرده بودیم.
این خودسرزنش گری ها باعث احساس افسردگی و ناکارآمدی بسیاری از مراجعین به مراکز روانشناختی می شود. زوج های زیادی بر اساس دانش فعلی خود از همسرشان در مورد تصمیم خود برای ازدواج با این فرد خود را قضاوت می کنند.
آنچه در گذشته رخ داده است مربوط به گذشته است و غصه خوردن و سرزنش کردن خود دردی از ما دوا نمی کند. به جای آن خوب است بر مشکل تمرکز کنیم و به راههای حل آن فکر کنیم و به سرزنش خود و دیگران اهمیت ندهیم.