با فرا رسیدنِ فصل شروع مدارس، دانش آموزان باید به فکر مدیریت زمان و سازمان دهی برنامۀ روزانه شان باشند. آن ها باید بتوانند بین کارهای روزمره، کارهای مدرسه و تفریح و استراحت خود، تعادل برقرار کنند تا بتوانند ایام تحصیل را با خیالی آسوده و موفقیت به پایان برسانند؛ در واقع، زمان گنجی ارزشمند است که مدیریتِ آن، تضمین کنندۀ موفقیتِ دانش آموزان است. مدیریت زمان، استرسِ دانش آموزان را کاهش می دهد و به همین دلیل، تاثیرِ مسیمیتق بر یادگیری دارد. البته مدیریتِ زمان، مزایای دیگری هم دارد. در این مطلب، به مدیریت زمان و اصول و مزایای آن خواهیم پرداخت. با دانیون همراه باشید!
چگونه زمان را مدیریت کنیم؟
زمان هم مثل پول و انرژی، منبعی محدود به شمار می رود؛ به همین دلیل، باید بتوانیم آن را مدیریت کنیم! در واقع، مدیریت زمان، به معنای برنامه ریزی و کنترلِ میزانِ زمانی است که برای کار خاصی صرف می‌کنیم.
و اما چگونه زمان را مدیریت کنیم؟ ما دانش آموزان برای مدیریت زمان، باید اصول آن را یاد بگیریم و سعی کنیم آن ها را به کار بگیریم تا در مسیر موفقیت قدم برداریم.
راهکارهایی برای مدیریت زمان
1. هدف گذاری
به خوبی می دانم که اگر برای وقتم هدفِ خاصی را تعیین نکنم، امکان ندارد بتوانم به خوبی از آن استفاده کنم. من همیشه برای خودم اهداف بلندمدت و کوتاه‌مدت تعیین می‌کنم؛ به عنوان مثال، یکی از اهدافِ کوتاه مدتم این است که تکالیفِ هر روز را در اولویت قرار دهم و پیش از هر کاری، به انجام آن ها بپردازم؛ بدین ترتیب، بعد از انجام تکالیف، وقتِ زیاد و خیال راحتی برای انجام کارهای دیگر، مانند تمرین موسیقی، خواهم داشت. یکی از اهدافِ بلند مدتم هم این است که بتوانم روزی در یک ارکستر بزرگ، بنوازم!
2. اولویت بندی
پیش از هر کاری، فهرستی از کارهایی که باید انجام دهم، تهیه می‌کنم، سپس آن ها را بر اساس اهمیت‌شان دسته بندی می کنم. البته این لیست، لزوما روزانه نیست! من لیست روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه دارم. این کار به من کمک می کند که اهدافم را به خوبی بشناسم، آن ها را اولویت بندی کنم و با خیال آسوده و بدون استرس، به ترتیب به انجام آن ها بپردازم. برخی ترجیح می دهند که ابتدا، کارهای آسان را انجام دهند، سپس به کارهای سخت بپردازند؛ اما من همیشه در ابتدا، کارهای دشوار و سنگین را انجام می دهم، سپس به سراغ کارهای سبک تر می روم.
وقتی از مدرسه بر می گردم، در نزدیک ترین وقت، شروع به مطالعه و انجام دادنِ تکالیفم می کنم و آن ها را برای آخر وقت نمی گذارم؛ بدین طریق، علاوه بر اینکه تکالیفم را با آرامش و آسودگی انجام می دهم، می توانم به موقع هم بخوابم. به خوبی می دانم که وقتی درسی را با خیال راحت و وقت کافی مطالعه کنم، توانایی یادگیری ام به مراتب بیشتر خواهد بود.
3. سازمان دهی
وقتی لیست را نوشتم و اولویت بندی شان کردم، باید به سوی اجرای آن ها گام بردارم. وقتی به مرحلۀ اجرا می رسم، همیشه همراه خودم تقویم دارم تا از زمان آگاه باشم. همواره برنامه ام را ارزیابی می کنم تا اگر نقصی داشت، به سرعت آن را برطرف کنم؛ همچنین شرایط مطالعه را نیز برای خودم فراهم می‌کنم.
4. مدیریت استرس
به خوبی می دانم که استرس، اجازه نمی دهد عملکردِ خوبی داشته باشم و همچنین، مانع از یادگیری می شود؛ بنابراین، راه های کنترلِ استرس را می شناسم و همیشه از آن ها استفاده می‌کنم؛ مثلاً همیشه به اندازۀ کافی می خوابم، به طور مرتب ورزش می کنم و تا جایی که ممکن است از خوردن غذاهای غیر سالم می پرهیزم و تغذیۀ سالم خواهم داشت.
5. تعیین بازه زمانی
برای انجام هر کاری، یک بازۀ زمانی منطقی مشخص می کنم؛ به عنوان مثال، در برنامه ام می نویسم که قسمت مقدمۀ کتاب را باید بین ساعت 13:30 تا 15:30 مطالعه کنم. این کار باعث می شود که وقتم هدر نرود و زمان کافی برای انجام کارهای دیگر هم داشته باشم.
6. تمرکز روی یک کار
هیچ وقت چند کار را با هم انجام نمی دهم؛ چراکه این کار باعث می شود یادگیری ام کاهش پیدا کند. برای به حداکثر رساندنِ بازدهی، در یک زمان مشخص، فقط بر یک کار متمرکز می شوم؛ در ضمن، هنگامِ درس خواندن یا انجامِ تکالیفم، هر آنچه باعث حواس پرتی ام شود را از خودم دور می کنم.
7. توانایی «نه» گفتن
به راحتی به کارهای غیر ضروری «نه» می گویم تا خللی در کارهای دیگرم وارد نشود.
8. شناختِ عوامل درونی حواس پرتی
خوب می دانم که برخی از عوامل حواس پرتی، درونی هستند؛ مثلاً گرسنگی یا خواب آلودگی باعث می شود تمرکزم کم شود؛ از این رو، سعی می کنم به موقع غذا یا خوراکی بخورم و خوب و به موقع بخوابم.
9. استراحت کردن
در فرایند مطالعه، به طور منظم استراحت می کنم؛ چرا که خوب می دانم اگر روندِ آن خیلی طولانی شود، تمرکزم را از دست می دهم. هر یک ساعت یک بار، استراحت کوتاهی می کنم تا دوباره انرژی بگیرم.
10.کمال گرایی ممنوع!
به خوبی می دانم که کمال گرایی سم است و باعث می شود وقتم را برای جزئیاتِ بی اهمیت هدر بدهم؛ به همین دلیل، ابتدا سعی می‌کنم کلیات درس و نکات مهم آن را به خوبی بخوانم و یاد بگیرم و اگر وقت اضافه داشتم، به سراغ دیگر جزئیات می روم.
11.برنامه ریزی واقع گرایانه
همیشه برنامه هایم را واقع گرایانه تنظیم می کنم تا بتوانم به همۀ آن ها برسم. خوب می دانم که اگر ایده آل گرایانه برنامه ریزی کنم، از عهدۀ آن بر نمی‌آیم و در نتیجه، احساس سرخوردگی و استرس به سراغم می آید.
مهارت های مدیریت زمان چه اهمیتی دارند؟
به خوبی می دانم که مدیریت زمان باعث می شود بتوانم از زمانم بیشترین بهره را ببرم و بر کارها و تکالیفم متمرکز باشم. در راستای مدیریت زمان، از هر آنچه سبب تلف شدنِ وقتم شود، دوری می‌کنم؛ به عنوان مثال، برای استفاده از رسانه های اجتماعی، زمان خاصی را در نظر می گیرم و اجازه نمی دهم هر لحظه حواسم را پرت کند و وقتم را بگیرد.
همان طور که گفتم، مدیریت زمان، باعث کاهش استرس می شود و من این موضوع را به خوبی احساس می کنم. هر تیکی که کنار کارهایی که لیست کرده ام می زنم، بارِ سنگینی از دوشم برداشته می شود و احساس خوشایندی به من می دهد. وقتی زمان را مدیریت می کنم و کارهایم را طبق برنامه انجام می دهم، این کار باعث می شود که هم به درس هایم برسم و هم به تفریحاتم! مدیریت زمان به من اجازه می دهد که از توانایی هایم بیشترین استفاده را ببرم و از دستاوردها و موفقیت هایم، نهایت لذت را تجربه کنم.
وقتی زمانم را مدیریت می کنم، به همۀ کارهایم می رسم و می توانم کارهایی را که باید در موعد مقرر انجام شوند، به اتمام برسانم. این موضوع باعث می شود دیگران هم به من اطمینان کنند و خیالشان راحت باشد که اگر کاری را به من بسپارند، آن را به موقع و به بهترین شکل انجام خواهم داد؛ در واقع، مدیریت زمان، مرا به یک انسان مسئولیت پذیر تبدیل می کند! علاوه بر این ها، مدیریت زمان باعث می شود که وقتِ بیشتری برای حضور در اجتماع و گذراندنِ زمان با خانواده و دوستانم داشته باشم.
برای خواندن مطالب بیشتر ما را در سایت و اینستاگرام دنبال کنید
site: dunion.ir
instagram :dunion.app
