یادگیری نحوهی آموزش و کمک به دانش‌آموزان مبتلا به اتیسم در کلاس بسیار مهم است. آموزش مهارت‌های ارتباطی و راهبردهای یادگیری به دانش‌آموزان جوان مبتلا به اتیسم احتمال اینکه بعداً به پتانسیل تحصیلی خود دست یابند را افزایش می‌دهد. هر چه بیشتر در مورد اختلال طیف اتیسم بیاموزید، بهتر می‌توانید این دانش آموزان را برای موفقیت مادام‌العمر آماده کنید.
اینجا 15 فعالیت سرگرم کننده وجود دارد که به کودکان مبتلا به اتیسم کمک می‌کند تا در کلاس احساس خوشایندی داشته باشند و در عین حال به علائم و سبک‌های یادگیری فردی آنها توجه شود. چه به صورت انفرادی و چه به صورت گروهی آنها را بازی کنید، این بازی‌ها راهی عالی برای درگیر نگه داشتن دانش آموزان اتیستیک و آماده نگه داشتن آنها برای یادگیری است.
یکی از ویژگی‌های مشترک دانش آموزان مبتلا به اتیسم، مشکل در برقراری ارتباط یا برقراری ارتباط با همکلاسی‌هاست. از این فعالیت‌های مهارت‌های اجتماعی برای آموزش به کودکان مبتلا به اتیسم استفاده کنید تا یاد بگیرند چگونه نشانه‌های اجتماعی را تشخیص دهند، همدلی را تمرین کنند و سایر مهارت‌های مهم زندگی را بیاموزند.
این فعالیت ارتباطی سرگرم‌کننده‌ی گروهی، به دانش‌آموزان مبتلا به اتیسم یک مهارت ضروری می‌آموزد: چگونه خود را معرفی کنند و نام دیگران را یاد بگیرند. برای انجام این بازی، دانش آموزان خود را در یک دایره جمع کنید تا همه بتوانند یکدیگر را ببینند. با اشاره به خودتان و گفتن نام خود شروع کنید ("من آقا یا خانم _____ هستم."). سپس، از کودک سمت راست خود بخواهید که نام خود را درست مانند شما به اشتراک بگذارد و سپس در حالی که به شما اشاره می‌کند، نام شما را تکرار کند. از هر کودک بخواهید به نوبت نام خود را بگوید، سپس به کودک دیگری در کلاس اشاره کرده و نام او را تکرار کند.
بازی نام یک فعالیت مهارت‌های اجتماعی بسیار سرگرم کننده برای کودکان مبتلا به اتیسم است که در ابتدای سال تحصیلی انجام می‌دهند. به این ترتیب، آنها می‌توانند نام همکلاسی‌های خود را بیاموزند و پیدا کردن دوستان جدید را شروع کنند.
دفعه بعد که برای کلاس خود کتابی می‌خوانید، سعی کنید از دانش آموزان خود بپرسید که شخصیت اصلی داستان چه احساسی دارد. برای مثال، اگر در حال خواندن یک کتاب مصور درباره سیندرلا هستید، می‌توانید بپرسید که اگر دو خواهر ناتنی شرور داشته باشند، چه احساسی خواهند داشت. یا اگر پیتر پن را به در کلاس می‌خوانید، می‌توانید از آنها بپرسید که برای پرواز با گرد و غبار جادویی به چه خاطرات خوشی فکر می‌کنند.
این می‌تواند به دانش آموزان مبتلا به اتیسم کمک کند تا همدلی را بیاموزند و همچنین یاد بگیرند که چگونه موقعیت‌های زندگی خود را از منظر دیگری ببینند. همچنین با تشویق آنها برای قرار دادن خود در چشم‌انداز شخصی دیگر می‌توانید به آنها بیاموزید که چگونه نشانه‌های عاطفی را تشخیص دهند.
اشتراک‌گذاری زمان یکی از اصول کلاسیک مدرسه ابتدایی است، و همچنین می‌تواند یک فعالیت یادگیری اجتماعی-عاطفی (SEL) عالی برای کودکان مبتلا به اتیسم باشد. هر هفته، از یک بچه در کلاس بخواهید چیزی را بیاورد که دوست دارد با کلاس به اشتراک بگذارد. این نه تنها به دانش‌آموزان مبتلا به اتیسم نشان می‌دهد که چگونه در مورد علایق خود با دیگران بحث کنند، بلکه چگونگی گوش دادن فعال را تمرین کنند. و اگر چیزی که دانش آموز ارائه می‌کند برای دیگران جذاب باشد (یا برعکس)، حتی ممکن است دوستی پیدا کنند.
این کارت‌های قابل چاپ برای دانش‌آموزان مبتلا به اتیسم می‌تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند چگونه احساسات مختلف خود و دیگران را تشخیص دهند. هر کدام را با قیچی برش دهید و در یک ظرف بریزید. سپس، هر کارت را مرور کنید و ببینید آیا دانش‌آموز شما می‌تواند احساسات را بدون نگاه کردن به کلمه تشخیص دهد یا خیر.
اگر آنها گیر کردند، اشکالی ندارد - فقط کلمه را به آنها نشان دهید و توضیحات زمینه‌ای درمورد احساسات نشان داده شده به آنها بدهید. برای مثال، اگر کارت «خجالت زده» است، می‌توانید بگویید: «وقتی شخصی خجالت می‌کشد، ممکن است احساس کند که بی‌اختیار کاری احمقانه یا اشتباه انجام داده است».
آموزش آداب معاشرت به کودکان می‌تواند راهی مفید برای تقویت مهارت‌های اجتماعی و توضیح اهمیت مودب بودن باشد. این فعالیت ساده، اما موثر، یک بازی ساده شطرنج، چکرز، یا مانکالا را با آداب معاشرت همراه می‌کند و از بازیکنان می‌خواهد که قبل و بعد از بازی برای حریف خود "موفقیت" یا "بازی خوب" آرزو کنند، و درحین بازی رقابتی سالم و کنترل شده را برایشان ایجاد می‌کند.
برای فعالیتی که می‌توانید با خانواده به اشتراک بگذارید، این را امتحان کنید: بازی «چه کار می‌کنی؟» خانواده‌ها می‌توانند با هم سناریوهای مختلفی را پشت سر بگذارند و تصمیم بگیرند که چگونه با سؤالاتی مانند "چطور کمک می‌کنی؟" یا "چه می‌گویی؟" بازی را هدایت کنند.
این فعالیت مهارت‌های اجتماعی را هوشیار نگه می‌دارد و مهارت‌های ایجاد رابطه را تقویت می‌کند.
تو چه کار خواهی کرد؟
مواد لازم:
• فنجان پلاستیکی، 4 نوار کاغذ، خودکار یا مداد
چگونه بازی کنیم؟
1. روی هر نوار کاغذ موقعیتی را بنویسید که ممکن است در زندگی روزمره فرزندتان اتفاق بیفتد. می‌توانید از مثال‌های زیر استفاده کنید یا نمونه‌های خود را بیابید.
• همکلاسی تو برای جمع کردن وسایلش به کمک نیاز دارد.
• دوستان تو در حال بازی هستند و تو می‌خواهی به آنها بپیوندی.
• همکلاسی جدیدی داری، خودت را معرفی کن.
• دوست تو غمگین است.
2. نوارهای کاغذی را در لیوان پلاستیکی قرار دهید.
3. به نوبت با فرزندتان یک نوار کاغذ انتخاب کنید.
4. هنگامی که شما یا فرزندتان کاغذی را انتخاب می‌کنید، موقعیت را بخوانید و سپس در مورد آنچه که در آن موقعیت انجام می‌دهید، رفتار احنمالی و اطلاعاتتان به اشتراک بگذارید.
اگر فرزندتان برای یافتن راه حلی گیر کرد، می‌توانید با پرسیدن سؤالاتی مانند «چگونه می توانی کمکی کنی؟» یا "به او چه می‌گویی؟" به او کمک کنید.
از آنجایی که کودکان مبتلا به اتیسم اغلب مشکلات حسی دارند، برای مربیان مفید است که امکاناتی را فراهم کنند تا دانش آموزان آنها بتوانند در کلاس تمرکز کنند. این فعالیت‌های مربوط به تحریک حسی می‌تواند کودکان اتیسم را در زمان حال نگه دارد و یادگیری در کنار بقیه‌ی همکلاسی‌ها را آسان کند.
این فعالیت لمسی برای کودکان مبتلا به اتیسم می‌تواند یک راه سرگرم کننده برای درگیر کردن دانش آموزان در طول زمان فعالیت ریاضی باشد. به همه در کلاس خوراکی بدهید که به راحتی دسته بندی شود، مانند تنقلات جویدنی یا کراکرهای کوچک. تنقلات چند رنگ ایده آل هستند، اما می‌توانید از غذاهایی که در شکل‌ها، بافت‌ها یا اندازه‌های مختلف هستند نیز استفاده کنید.
ابتدا از آنها بخواهید غذا را بر اساس رنگ، شکل یا ویژگی‌های دیگر دسته بندی کنند. سپس، از میان‌وعده‌ها برای آموزش مهارت‌های پایه‌ی ریاضی مانند شمارش، جمع کردن یا تفریق به دانش آموزان استفاده کنید. پس از درک مفهومی که می‌خواهید آموزش دهید، به دانش‌آموزان خود اجازه دهید این میان‌وعده را بخورند.
این فعالیت هنری برای کودکان مبتلا به اتیسم، لمس و بینایی را درگیر می‌کند تا دانش آموزان را بر روی تکالیف خود متمرکز کند. قبل از شروع کلاس، برش‌هایی از سبزیجات مانند سیب زمینی، خیار یا فلفل را برش دهید. چند برش سبزیجات را به همراه یک فنجان رنگ به هر کودک بدهید. به دانش‌آموزان خود آموزش دهید که ته برش سبزی را در رنگ فرو کنند و سپس آن را روی یک تکه کاغذ فشار دهند.
همانطور که دانش آموزان شما از این مهرها و تمبرهای خانگی استفاده می‌کنند، خطوط و شکل‌های رنگی پر جنب و جوشی روی کاغذشان ایجاد می‌کنند. و بعد، دانش‌آموزان شما می‌توانند آنها را همانطور که هستند رها کنند یا با انگشت نقاشی کنند تا به آثار هنری جذاب و عجیب و غریب تبدیل شوند.
اسلایم نه تنها یک اسباب‌بازی محبوب برای کودکان خردسال است، بلکه یک فعالیت حسی عالی برای اتیسم در کلاس است. تعداد زیادی دستورالعمل ساده برای ساخت اسلایم در فضای مجازی وجود دارد – مورد علاقه خود را پیدا کنید و از تهیه آن با دانش آموزان خود لذت ببرید. در صورت تمایل می‌توانید از این فعالیت به عنوان یک فعالیت هنری لمسی یا به عنوان یک فعالیت علمی برای دانش آموزان ابتدایی استفاده کنید.
اسباب بازی‌های فیجت یک ابزار حسی شناخته شده برای کمک به کودکان مبتلا به اتیسم و سایر اختلالات پردازش حسی هستند تا آرام و متمرکز بمانند. بسته به منابع در دسترس خود، می‌توانید برای کلاس خود چند اسباب بازی فیجت تهیه کنید یا برخی از آنها را خودتان بسازید.
11. بازی حسی شنیداری
وقتی عبارت «بازی حسی» به میان می‌آید، معمولاً ابتدا فعالیت‌های بصری یا متنی به ذهن خطور می‌کند. با این حال، ما فعالیت‌هایی که شامل صدا هستند را پیشنهاد می‌کنیم - با چند مثال برای شروع:
معلم میگه (به انگلیسی: Simon Says- سایمون میگه) یک بازی کودک ۳ نفره یا بیشتر است که در آن ۱ بازیکن نقش «معلم» را بازی می‌کند و دستورهایی (معمولاً اقدامات فیزیکی مانند «بپر بالا» یا «زبونتو دربیار») را می‌دهد. بازیکنان تنها در صورتی باید دستورها " معلم " را اجرا کنند که معلم در ابتدا دستور، عبارت " معلم میگه " را گفته باشد. حذف بازیکنان بر همین اساس استوار است. اگر بازیکنی دستوری را انجام دهد که ابتدایش " معلم میگه " گفته نشده باشد یا دستوری را که شامل " معلم میگه " باشد را انجام ندهد، از بازی حذف می‌شود.
سطل‌های حسی به دو دلیل می‌توانند مفید باشند. اول، آنها آموزش متمایز یا بازی مستقل را تشویق می‌کنند - که هر دو می‌توانند مزایای تحصیلی برای دانش آموزان داشته باشند. و دوم، سطل‌های یک تجربه‌ی حسی ساده و قابل دسترس برای دانش آموزان مبتلا به اتیسم هستند.
وقتی دانش‌آموزان مبتلا به اتیسم احساس غرق شدن می‌کنند، واکنش شدیدی که احساس می‌کنند ممکن است باعث شود کنترل احساسات خود را از دست بدهند. به این "به‌هم‌ریختگی اتیستیک" می‌گویند و با زمانی که دانش آموزان بدون اتیسم در کلاس رفتار می‌کنند متفاوت است. در حالی که بهترین استراتژی برای به‌هم‌ریختگی اتیستیک کمک گرفتن از یک متخصص مدرسه است، این فعالیت‌های آرام‌بخش می‌توانند به کاهش تنش‌های استرس‌زا کمک کنند.
تکنیک‌های آرام‌سازی برای کمک به ما در تمرکز بر زمان حال در موقعیت‌های استرس‌زا طراحی شده‌اند. در اینجا، چند فعالیت اساسی برای کودکان مبتلا به اتیسم آورده شده است که اگر آشفته به نظر می‌رسیدند، آنها را امتحان کنید:
برای دانش آموزان بزرگتر اتیستیک، می‌توانید مراقبه و ذهن آگاهی را نیز امتحان کنید. این می‌تواند تأثیر مشابهی ایجاد کند و به دانش‌آموزان کمک کند به جای اینکه تحت تأثیر احساسات خود قرار بگیرند، با زمان حال هماهنگ شوند.
زمانی که دانش آموز مبتلا به اتیسم احساس غرق‌شدگی دارد، وجود مکانی که بتواند در آن استراحت کند و از محرک‌های حسی دور باشد، گاهی اوقات می‌تواند تاثیر بالایی داشته باشد. گوشه‌ای از کلاس خود را به عنوان "منطقه‌ی عقب نشینی دانش آموزی" تعیین کنید و آن را با اسباب بازی‌های حسی، کتاب‌های مصور، صندلی‌های راحت و فعالیت‌های آرامش بخشی پر کنید که دانش آموزان اتیسم می‌توانند به تنهایی انجام دهند.
به همهی دانش‌آموزان کلاس خود اجازه دهید تا بدانند که اگر احساس اضطراب یا استرس می‌کنند، همیشه می‌توانند چند دقیقه در منطقه عقب‌نشینی دانشجویی از فشار خارج شوند. به این ترتیب، لازم نیست دانش آموز مبتلا به اتیسم خود را به کلی از گروه جدا کنید، اما همچنان به آنها بگویید که این یک گزینه است. اگر به نظر می‌رسد که دانش آموز مبتلا به اتیسم شما می‌تواند برای مدتی کلاس را از دور شرکت مشاهده کند، همچنین می‌توانید از آنها بپرسید که آیا می‌خواهند برای مدتی در کتابخانه کتاب بخوانند یا روی تکالیف خود کار کنند؟
اسباب‌بازی‌های مربوط به حس لمس می‌توانند به کودکان مبتلا به اتیسم کمک کنند که در صورت آشفتگی، آرام شوند. زیرا ذهن آنها با اطلاعات حسی سازگار است. اگر در کلاس خود کودکان اتیستیک دارید، کمد کلاستان را با اسباب بازی‌هایی پر کنید که می‌تواند به آرام‌سازی و فروکش کردن احساسات طاقت فرسا کمک کند. زمانی که دانش آموز شما استرس دارد یا در تمرکز مشکل دارد، یک یا دو اسباب بازی حسی به او بدهید تا به آرامش برسد.
در اینجا چند ایده برای اسباب‌بازی‌های حسی وجود دارد که می‌توانید در کشوی آرام خود قرار دهید:
• خمیر بازی
• اسباب‌بازی‌های فیجتی
• انواع توپ‌ها
• پتوهای وزن‌دار
• بالش‌های آروماتراپی(رایحه‌درمانی)
رنگ آمیزی صفحات می‌تواند تمرینی عالی برای ذهن و بدن برای آرام شدن و تمرکز بر اینجا و اکنون باشد.
چند صفحه‌ی رنگ آمیزی در دسترس داشته باشید و هنگامی که دانش آموزان شما احساس غرق شدگی دارند، آنها را به عنوان یک فعالیت آرامش‌بخش پیشنهاد دهید.
اگر دانش آموز مبتلا به اتیسم شما پس از مشکلات و تجربه‌‌های حسی شدید، با آرام شدن دست و پنجه نرم می‌کند، کارت‌های آرام‌سازی می‌تواند منبع مفیدی باشد. کارت‌هایی بسازید که در آن با استفاده از تصاویر و جملات، تعدادی از راه‌های حفظ آرامش یا رسیدن به آرامش در موقعیت‌های مختلف را توضیح داده‌اید. برای این کار از مقواهای محکم یا جلدهای سخت کمک بگیرید، چون این کارت‌ها معمولا در زمان به‌هم‌ریختگی و ناآرامی استفاده خواهند شد، پس بهتر است که استحام کافی داشته باشد تا سریع از بین نرود.
هر کارت، یک ایده مفید برای آرام شدن پس از یک لحظه‌ی استرس‌زا را دارد. علاوه بر این، آنها همچنین می‌توانند برای کودکان مبتلا به اضطراب مفید باشند - یک منبع عالی برای کلاس درس شما.
ذهن آگاهی تکنیکی است که کودکان را تشویق می‌کند تا ذهن خود را در زمان حال حفظ کنند و با احساسات ناراحت کننده مقابله کنند. اگر دانش آموز شما در تلاش برای آرام شدن است، سعی کنید این روش‌های تنفس آگاهانه را در کلاس تمرین کنید. برای این کار می‌توانید از اپلیکیشین‌ها و ویدئوهای موجود نیز کمک بگیرید.
در برخی موارد، خصیخه‌های یادگیری دانش آموزان مبتلا به اتیسم ممکن است با بقیه‌ی کلاس شما متفاوت باشد. اما خوشبختانه، استراتژی‌ها و روش‌های آموزشی صحیح می‌تواند کودکان مبتلا به اتیسم را در مسیری برای به پایان رساندن سال تحصیلی قوی نگه دارد. این نکات، امکانات آموزشی و منابع را برای دانش‌آموزان اتیستیک امتحان کنید و به آنها کمک کنید مفاهیمی را بیاموزند که در غیر این صورت درک آنها برایشان دشوار است.
بسیاری از کودکان مبتلا به اتیسم به موضوعات یا فعالیت‌های خاصی علاقه دارند. از چیزهایی که به آن علاقه دارند استفاده کنید و از آن در حین آموزش به دانش آموزان اتیستیک برای کمک به تمرکز در کلاس استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر کودک مبتلا به اتیسم عاشق فضا است، می‌توانید یک تکلیف ریاضی درباره‌ی شمارش سیارات منظومه شمسی برنامه ریزی کنید.
بسیاری از کودکان مبتلا به اتیسم متفکران چندحسی هستند و هنگامی که تکالیف فقط یکی از حواس آنها را درگیر می‌کند، به خوبی تمرکز نمی‌کنند. دانشمند مشهور و مدافع اتیسم، دکتر تمپل گراندین، یک بار گفت: «قبلا فکر می‌کردم بزرگسالان به زبان دیگری صحبت می‌کنند. من در تصاویر فکر می‌کنم کلمات برای من مانند زبان دوم هستند."
به همین دلیل، دروسی که چندین حواس مانند بینایی، شنوایی و لامسه را درگیر می‌کنند، می‌توانند دانش آموزان مبتلا به اتیسم را در کلاس پاسخگوتر کنند. برای مثال، می‌توانید به کودکان اتیستیک یاد بدهید که چگونه با حروف آهنربایی بخوانند یا یک آهنگ میهنی بخوانند تا در مورد تاریخ ایران بیاموزند.
اگر دانش آموز اتیستیک با مدرسه مشکل دارد، با او بنشینید و یک هدف هوشمندانه را برای کار در یک ماه یا ترم آینده انتخاب کنید. اهداف SMART روشی مؤثر برای کمک به کودکان مبتلا به اتیسم برای دستیابی به توانایی‌های بالقوه‌ی خود هستند و عبارتند از:
• هدف خود را مشخص کنید.
• هدف خود را قابل اندازه‌گیری کنید.
• هدف خود را دست یافتنی کنید.
• مطمئن شوید که مرتبط است.
• برنامه‌ای زمان‌بندی شده ایجاد کنید.
برای مثال، فرض کنید دانش آموز مبتلا به اتیسم شما در یادگیری نحوهی تشخیص احساسات مشکل دارد. می‌توانید با آنها یک هدف داشته باشید که هر روز به مدت پنج دقیقه فلش کارت‌های احساسات را با آنها تمرین کنید و دانش آموز تا پایان ماه هر کارت را تشخیص دهد. تا زمانی که هدف SMART به همهی معیارها برسد، می‌تواند به دانش آموز شما کمک کند تا روی راه‌های پیشرفت تمرکز کند.
به گفته‌ی مربیان برنامه‌ی آموزش ویژه‌ی دانشگاه سنت جوزف، کودکان مبتلا به اتیسم ممکن است زمانی که گزینه های زیادی به آنها داده می‌شود، سردرگم شوند. هنگام ساختن برنامه فعالیت و تکلیف دادن به دانش آموزان یا پرسیدن سؤالات از آنها در کلاس، این موضوع را در نظر داشته باشید. به این ترتیب، احتمال بیشتری وجود دارد که دانش آموز اتیستیک شما متمرکزتر بماند و در انتخاب پاسخ راحت باشد.
در مقاله‌ای در Scholastic، مربی کیم گرین به معلمان یادآوری می‌کند که دانش‌آموزان مبتلا به اتیسم، با ساختار روزانه‌ی مستحکم، بهترین عملکرد را دارند. او پیشنهاد می‌کند برنامه‌ی کلاسی‌تان را در دسترس دانش‌آموزان قرار دهید و در صورت امکان، تصاویر و زمان اضافی برای دانش آموزان اتیسم فراهم کنید.
برخی از دانش‌آموزان مبتلا به اتیسم ممکن است در فعالیت‌هایی که به مهارت‌های حرکتی ظریف نیاز دارند، مشکل بیشتری نسبت به دیگران داشته باشند. در مقاله‌ای در مرکز منابع اتیسم ایندیانا، دانشمند و مدافع مشهور دکتر تمپل گراندین پیشنهاد می‌کند برای کاهش این چالش‌ها، امکاناتی مانند تایپ کردن با کامپیوتر به جای نوشتن با مداد ارائه دهید.
وقتی صحبت از موارد آرامش‌بخش خاص می‌شود، ممکن است به فرد بستگی داشته باشد. همیشه ایده‌ی خوبی است که با خانواده دانش آموز تماس بگیرید تا بهترین منابع را برای فرزندشان تعیین کنید.
آوریل ماه آگاهی از اتیسم است، زمانی که ما این تنوع را جشن می‌گیریم و به دانش آموزان مبتلا به اتیسم کمک می‌کنیم تا در مدارس خصوصی یا دولتی احساس خوشی داشته باشند. اگرچه ممکن است والدین نخواهند که تشخیص اتیسم فرزندشان به اشتراک گذاشته شود (و شما هرگز نباید بدون اجازه‌ی آنها این کار را انجام دهید)، همچنان می‌توانید در این ماه به کلاس خود در مورد اتیسم آموزش دهید، ون اینکه نیاز باشد اشاره‌ی مستقیمی به دانش‌آموزی کنید.
به عنوان فعالیت‌های آگاهی از تنوع و اتیسم، این سه بازی را در ماه آوریل یا هر زمان که می‌خواهید درس بدهید.
برای این فعالیت، همهی دانش آموزان خود را روی زمین جمع کنید تا بتوانند یکدیگر را ببینند. از هر کودک بخواهید به نوبت چیزی در مورد خودش به اشتراک بگذارد، مانند:
اگر عبارتی در مورد سایر دانش‌آموزان نیز صدق می‌کند (مثلاً آنها پیانو می‌نوازند)، از آنها بخواهید که دست‌های خود را بالا ببرند. این به دانش‌آموزان یادآوری می‌کند که شباهت‌های بیشتری با همسالان خود دارند، نسبت به تفاوت‌ها و همیشه می‌توانند چیزی برای گفتگو پیدا کنند.
با خواندن داستانی در مورد متنوع بودن آدم‌ها برای کلاس، می‌توانید به آنها کمک کنید تا به یاد داشته باشند که با همه مهربان باشند و از افراد متفاوت مراقبت کنند.
این درس با نشان دادن یک سیب به دانش آموز شروع می‌شود. سیب را در کلاس بچرخانید و همانطور که درحال انجام این کار هستید، از هر کودک بخواهید که به آن توهین کند و آن را روی میز خود یا زمین بیاندازد. بعد از اینکه همهی بچه ها آن را انداختند و چیز بدی به آن گفتند، سیب را از وسط نصف کنید و تمام کبودی‌های داخل آن را به دانش آموزان نشان دهید.
به آنها توضیح دهید که حرفهای ما عواقبی دارد و هر چیزی که می‌گوییم می‌تواند روی شخص دیگری تأثیر بگذارد. درست مثل اینکه توهین کردن و انداختن سیب می‌تواند باعث کبودی آن شود، بدرفتاری با همکلاسی‌ها نیز می‌تواند تاثیرات بزرگی روی آنها بگذارد. به این ترتیب، دانش آموزان شما همیشه مهربان بودن را به یاد خواهند آورد.
قطعه‌ی پازل، نماد محبوب آگاهی از اتیسم است. یک روش ساده و در عین حال معنادار برای آموزش به دانش‌آموزان در مورد اتیسم، تابلوی اعلانات با پیام‌های پازلی شکل است. هر قطعه با یادآوری اینکه افراد مبتلا به اتیسم باهوش، همدل، مهم و خیلی چیزهای دیگر هستند، با کلیشه‌های منفی مبارزه می‌کند.
اگرچه این اختلال تا قرن بیستم کشف نشده بود، افراد مبتلا به اتیسم سهم مهمی در تاریخ داشته‌اند و آموزش دانش‌آموزان در مورد آنها مهم است - نه فقط در آوریل بلکه در طول سال. در اینجا چند چهره‌ی شناخته شده که در میان محققان اعتقاد بر این است که اتیسم دارند یا داشته‌اند آورده شده است:
آگاهی از اتیسم و آموزش به اساتید نیز بسیار مهم است. اگر مدیر مدرسه هستید، جلسه‌ی توسعه‌ی حرفهای در مورد آموزش دانش آموزان مبتلا به اتیسم برگزار کنید یا چند منبع را به اشتراک بگذارید.
