امروز هم مثل هر روز، روزم را با نام و یاد تو آغاز کرده ام. نیک می دانم که یاد و نام تو آرامبخش جان است.
روزی که قلم آغاز گر روزهایم شد، فهمیدم که تنها رفیق لحظات تنهایی را یافته ام.
شاید درک این معنا برای کسی که تو را درک نکرده، سخت باشد. اما برای کسی که سالها با تو عجین شده است، کاملا قابل درک است.
➕نوشتن های روزانه در واقع به نوعی "جلای روح" و پالایش آن است.
➕نوشتن است که بار هیجانی مشکلات را می کاهد.
➕نوشتن تجربیات مثبت و احساسات خوب، افزایش شادی و رضایت در زندگی را برایت فراهم می آورد.
➕ بانوشتن خودت را بهتر میشناسی و درک عمیق‌تری از خودت خواهی داشت.
👁با نوشتن می‌توانی خلاقیتت را شکوفا بسازی و ایده‌پردازی نمایی.
🚩 نوشتن است که برای بعضی از مشکلات چون افسردگی و اضطراب مؤثر خواهد بود.
💯بنابراین، نوشتن را می‌توان"نوازشگر روح" نامید.
©محمود دولت‌آبادی،"نوشتن را نوعی تبعید می داند، تبعید از خودِ خویشتن به دنیای کلمات." یعنی نویسنده هنگام نوشتن، از خودِ واقعی‌اش جدا شده و به دنیای کلمات پناه می‌برد. این تبعید، نوعی رهایی است، رها شدن در دنیای کلمات، رفتن به اعماق روح انسان.
✅اگر به دنبال راهی برای بهبود روح و روان هستی، نوشتن همان آن است که به دنبالش می گردی.
فاطمه داداشی
#از_نوشتن
