نقاش ازل بسی خط راست کشید
کج نیز کشید و هر چه میخواست کشید
لیکن چو خط سرین زن آغازید
این خط شگفت بی کم و کاست کشید
دوست شوخ و طنازی این دو بیت را برایم فرستاد که در انتهای تحقیق دانشگاهی دکتر خالقی مطلق و سروده خود ایشان است.
گفت اگر کسی در رشته دیگری، سخن از باسن خانمها میگفت، واویلا بود...به نکته ظریفی ایشان از سر حسادت اشاره کردند، اما:
سخن از انسان گفتن در تمام ساحتها، لاهوتی و ناسوتی، حیطهی ادبیات است. بعد آسمانی که فیلسوفان قدیم در وجود مرد جلوه گر دیدند، یا بعد زیبایی شناسی، این جهانی که جلوه اش شد زن، زندگی، زمین و زایش. اینها موضوعات ادبیات و هنر هستند. ادبیات ایینه افکار انسان، زبان و درک آدمی از جهان پیرامون است.