همیشه ما فکر میکنیم که یک نفر باید باشه تو زندگیمون که باهاش حرف بزنیم حالا نه که صرفا حرف بزنیم معاشرت کنیم و سعی کنیم حال خودمون و اون نفر مقابل رو خوب کنیم
به این فکر کردید ما چرا تمایل داریم وارید رابطه (relation) بشیم ؟
وقتی این سوال رو از دوستام یا اطرافیانم میپرسم بعضی ها میگن میخواستم مسیر زندگیم رو تنهایی نرم ، یکی دیگه میگفت تنهایی سخته ... میتونم بگم به اندازه آدم ها جواب برای این موضوع هست. اوایل فکر میکردم این هم جز نیاز های انسان حساب میشه (همین اول بگم که منظورم از رابطه حتما سکس نیست) ببینید چه پسر چه دختر نیاز به داشتن همراه دارن که باهاش حرف بزنن تایم بگذرونن و بتونن کنار هم آرامش رو تجربه کنن
در مورد این موضوع وقتی داریم با اطرافیانتون حرف میزنید هرکسی برداشتی میکنه ، متاستفانه رابطه هایی رو میبینم که صرفا به یک منظور برقرار میشن و اون هم متاستفانه از سمت پسر دروغ هایی گفته میشه و به قول دختر سرش کلاه میره منظور من این جور رابطه ها نیست رابطه های بی سرو ته
ولی منظورم من از ایجاد رابطه رسیدن به یک آرامش ه حالا خیلی ها میگن خوب لزوما دلیل نمیشه تو برای ارامش رسیدن بری وارد رابطه شی درسته ولی منظورم من اینه توی رابطه دنبال اینی واقعیش موضوع خیلی پیچیده ای ، دوست دارم نظرتون رو بنویسد و مشارکت کنید که در مورد این به جمع بندی برسیم و توی پست های بعدی بیشتر به ابعاد این موضوع بپردازیم
