فکر میکنم توی این مدت قرنطینه (این پست در زمان دنیاگیری ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ نگارش شده است) خیلی وقتها پیش اومده که دلتنگ کسی شده باشیم. برام سوال شد که چرا دلمون برای کسی تنگ میشه. نمی دونم چرا اول نرفتم توی گوگل راجع بهش سرچ کنم. و خودم شروع کردم به فکر کردن که دلتنگ شدن یعنی چی؟ قبل از این که این پست رو بخوام بنویسم سرچ هم کردم و دیدم مطالب زیاد و خوبی در این زمینه هست ولی دوست داشتم افکار خودمو ثبت کنم پس تصمیم گفتم که بنویسمش.
هر انسانی نیازهایی داره که در ارتباط با یک فرد، این نیاز با یک کیفیتی برآورده میشه. پس دو عامل اصلی وجود داره که ما دلتنگ کسی میشیم: ۱- وجود یک نیاز برآورده نشده و یا ۲- نیازی که با کیفیت لازم برآورده نشده.
اگر ما در حالی که حس میکنیم حالمون خوبه و یهو دلتنگ کسی بشیم احتمالا مربوط به مورد دوم میشه. پس میتونین با فکر کردن به این نیاز خودتون و میزان کیفیتش دلتنگی رو برای خودتون ترجمه کنین، اگر دسترسی به فرد موردنظر وجود داره با انتقال این پیام ساده دلتنگی تون رو اعلام کنین. و اگر هم این امکان وجود نداره، به نظرم این احساس دلتنگی نباید مانع این بشه که به دنبال خلق روابط با کیفیت باشین.
شاید یکی از مهمترین نیازهایی که باعث میشه ما دلمون برای کسی تنگ بشه نیاز به همدلی باشه. که توی این نوع نیاز کیفیت خیلی به سختی به دست میاد. دوستی که ما بدون ترس قضاوت و بدون هیچ سانسوری، آسیبپذیریها و خوشیهای خودمون رو به اشتراک بگذاریم. توی کتاب «ارتباط بدون خشونت» میتونین دقیقتر بخونید که همدلی یعنی چی. نیاز به همدلی کردن بین ما مردها اغلب نادیده گرفته میشه و اغلب سعی میکنیم که با شریک زندگی نیاز به همدلی رو برآورده کنیم. شاید یکی از علتها این نادیده گرفتن، کلیشهای باشه که از جنسیت مرد توی ذهن ما وجود داره.با توجه به این نکته که همیشه آینده خیلی غیرقابل پیشبینی هست، و ممکنه به هر دلیلی دیگه نتونیم دوستی رو ببینیم. پس سعی کنیم چندتا از این دوستهایی که بتونیم آسیبپذیریهامونو باهاشون به راحتی در میون بگذاریم برای خودمون خلق کنیم.
همونطور که در برخورد با یک مسئله علمی (من خودم چون مهندسی خوندم یک مسئله مهندسی مدنظرمه) میتونیم تحت شرایطی برای مسئله جوابی پیدا کنیم یا نشون بدیم که این مسئله جوابی نداره. در برخورد با احساسات خودمون هم میتونیم بهش فکر کنیم. یا راه حلی پیدا کنیم و یا باهاش کنار بیاییم. پس بهتره در برخورد با احساسات خودمون سعی کنیم فکر کنیم و نگذاریم این احساس ناخودآگاه ما رو کنترل کنه.