قدیما توی ویرگول مینوشتم. اون زمان حوصلهام نسبت به الان خیلی بیشتر بود. وقتم آزادتر و ذهنم بازتر بود.
این نوشه رو به یه بازگشت به عرصه نوشتن نمیدونم. بیشتر میخوام ادای دینی کنم به ویرگول، پلتفرمی که باعث شد به نویسندگی علاقهمند بشم و تو این زمینه رشد کنم هرچند تو زمانه ای که ما در اون زندگی میکنیم، نوشته خواهان نداره ولی هر نویسنده در ذهن خودش خیال پروری میکنه و همین براش کافیه.
خلاصه که ویرگول برای من یعنی پنجره ای رو به پیشرفت، دریچه ای برای گشودن درهای موفقیت. به ویرگول و سازندگانش درود میفرستم و به نویسندگان این پلتفرم خسته نباشید میگویم.
