واقعا از جمله ی «بیا مثبت فکر کنیم» متنفرم. اینکه آدم خسته است رو میشه نکته مثبتی دریافت کرد واقعا؟! لذا لازم نیست همیشه نکته مثبتی از جمله ای استخراج کرد. بعضی وقتا باید جلوی خودمون رو بگیریم برای توجیه کردن سختی ها. برای جریان داشتن زندگی، آدمی هم به مثبت نیاز داره هم منفی؛ وقتی بخوای زیادی مثبت فکر کنی دیگه یک ذهن تک بعدی ای داری که انگار نمیتونی دیگه منفیه هارو بفهمی و با یک اتفاق ناجور ذهنت از هم متلاشی میشه چون نتونسته با سنسور های مثبت اون رو برات هضم کنه. همه ی این دنیا ضد و نقیض رو داره چرا من باید یکی از طرفین این نقض رو حذف کنم؟ من خیلی وقتا که سختی میکشم اصلا دوست ندارم به وجه مثبتش فکر کنم چون سختیه انقدر بزرگ بوده که اگه بخوام به مثبتش فکر کنم انگار اون سختیه رو دارم توی ذهنم کوچیک می کنم و درواقع تحمل خودم رو کوچیک میشمرم یا بعضی وقتا اصلا باید ناامید بشم و از دست بدم تا بتونم در مسیر درست زندگیم قرار بگیرم...تحمل کردن و امیدوار بودن همیشه به نفعمون نیست؛ باور کنید.این جمله رو همین الان خوندم که: «بیا مثبت فکر کنیم که کمرت اگرچه بخاطر سختیه شکست اما فهمیدی که میتونی سختی ها رو تاب بیاری»!!!!! این چه جمله ی مزخرفیه آخه! طرف نابود شده! اصلا همه آدم ها میدونن که میتونن تاب بیارن ولی بعضیا، بعضی وقت ها، نمیخوان تاب بیارن؛ یعنی به صورت خودآگاه نمیخوان تاب بیارن و میرن سمت خودکشی یا هرچیز دیگه ...پس تاب آوردن و تحمل کردن سختی ها یک ویژگی انسانی است و هیچ چیز مثبتی هم توش نیست. از اتفاقات مثبت، نکته منفی استخراج نکنیم و بالعکس هم همینطور
