آرام آرام راه برو، اگر آرام نروی زمین میخوری؛ آرام که راه بروی کسی قادر نخواهد بود،تسلط تور را بر هم بزند.
آرام که بروی از زیبایی ها لذت میبری ، اگر تند بروی زمین میخوری،تسلطی نداری و زیبایی های اطرافت را نمی بینی فقط میخواهی به پایانی برسی و وقتی رسید تازه از خواب غفلت بیدار میشوی.
چه آدمی که آرام میرود و چه آدمی که تند میرود هردو به پایان مسیر میرسند ولی فرق شان زمین تا آسمان هاست.
آرامی به معنای کندی نیست بلکه صبر وشکیبایی ... وتندی به معنای عجله...
این انتخاب توست که آیا میخواهی آرام بروی و از زندگی لذت ببری یا میخواهی تند بروی و در آخر قصه،حسرت این روزها را بکشی.
این فقط به انتخاب تو بستگی داره؛در واقع همه ی زندگی ما آدم ها به اتخاب هامون بستگی داره.
?امیدوارم انتخاب های منحصر به فرد رو همیشه و درهر لحظه انجام بدی?
