سلام
حالم خوب است ولی تو باور نکن !
امروز بعد از مدت ها و از سر بی حوصلگی ویرگول را سرچ کردم و دوباره پست های قبلی خودم را تمام و کمال خواندم و تعجب کردم!( شما نمیدانید چرا و مهم هم نیست که بدانید !) فقط لازم است دوباره آن جمله ی طلایی خودم را اینجا هم ثبت کنم :
"خیلی وقت ها تصورات ما از خودمون با اون چیزی که درواقع هستیم خیلی خیلی فاصله داره ..."
چندروزیست که از دنیای پرتکاپویم به اجبار فاصله گرفته ام و بی حوصله ام ...چه برنامه ها داشتم برای این روزها ولی حالا دل و دماغ انجام هیچ کدام را ندارم البته ناگفته نماند گرمای هوا هم مزید بر علت شده و امانم را بریده ... (همیشه از تابستان بدم می آمده!)
علاج این بی حوصلگی ها و افکار پوچ برای من خارج شدن از منطقه ی امن خانه و مشغول شدن است برای همین فردا قرار است کاری را شروع کنم که مدت ها برایش برنامه ریزی کرده ام ولی با این حال استرس شروع آن سعی در منصرف کردنم دارد که امیدوارم مغلوبش نشوم ...
میشود برایم آرزوی موفقیت کنید ؟!
مرداد چهارصد و دو
پ.ن1: نباید این را بگویم ولی اگر پست محتوای فاخر و آموزنده نداشت به بزرگی خودتان ببخشید !!
پ.ن2: اگر دوست داشتید به چنل روزمره ام که در پروفایل میتوانید پیدایش کنید سر بزنید :)
