پست قبلی این موضوع 👇
خلاصه ی بحث قبلی :
وقتی فهمیدم آتئیست ها به پوچی دنیا اعتقاد دارند به فکر فرو رفتم!
همین😄
دنیا پوچ است ؟ چرا باید پوچ باشد؟
به زمان گذشته نگاه کردم ، به وقتی مادرم یا مادربزرگ کودک بودند ، چه زمان سختی بود!
گوشی ؟ همه شان دکمه ای بود ، برای حرف زدن با هر کسی باید حسابی خودت را به دردسر می انداختی ،
سفره ها و غذاهای کوچک تر
اتاق های کوچک با جمعیت های زیاد
ماشین ؟ کمتر کسی پیدا می‌شد که ماشین داشته باشد
بچه ها هر روز پیاده تا مدرسه می رفتند اکثرا حتی کیف هم نداشتند با یک بقچه ی کوچک همراه می‌شدند.
بزرگ تر ها هر روز باید برای گرفتن نفت در صف می ایستادند ،
ولی امروز ...
تقریبا تمام زندگی ها عوض شده همه چیز راحت تر شده است ، اما یک سوال؟
خوشحالی کلی مردم را چگونه ارزیابی می کنید؟
آیا حالا که علم پیشرفت کرد همه چیز راحت تر شد مردم زندگی ای بهتر دارند؟
فکر نمی‌کنم کسی جواب آره به این پرسش دهد ،
اما هنوز می‌بینید مردم تمام تلاششان را می‌کنند برای اینکه زندگی ها را راحت تر کنند .
با اینکه می دانند حد خوشحالی مردم جهان را نمی توانند بالاتر ببرند ،
اما یک سوال؟؟
چرا اینکار را می کنند،
یک سری به خاطر پول ، چرا پول در بیاورند؟ چون زندگی راحت تری داشته باشند ، ولی آیا این راحتی باعث خوشحالی آن ها خواهد شد؟ شاید چند روز یا چند ماه
یکسری دیگر چرا که به این کار علاقه دارند ، ولی همین افراد وقتی به این فکر کنند نتیجه ی کارشان زندگی هیچ کس را قشنگ تر نمی کند چه احساسی به آن ها دست میدهد؟
این اولین فکری بود که به ذهنم آمد یعنی تمام تلاش های مردم آیا بی جهت و بی دلیل است؟
شاید بگویید نهههه
چرا این حرف را میزنی 😧
آدم های فقیر چه بگویند ؟ بچه های گشنه ؟ یعنی خودت راضی میشوی بروی بشکه نفت را هر روز تا خانه بیاوری ؟
خب باید بگویم بله درسته! من هیچ وقت منکر راحتی نشدم، من منکر خوشحالی شدم ، حس خوب درون دل ها زندگی ای که لذت بخش باشد، با این همه راحتی که از دهه پیش به دنیا آمده آیای زندگی ها شیرین تر شده اند؟
ادامه دارد...
و در آخر
کسایی که کربلا نرفتید ولی دلتون کربلا هست
شما هم دعا کنید برامون :)
