تو پست با کتابها سفر کنید!، یازده تا از کتابهایی که موضوعشون سفر و جهانگردی بودش رو معرفی کردم و تو این پست میخوام ادامه کتابهایی که تو همین زمینه خوندم رو معرفی کنم.
? به نظر من یه سفرنامه خوب، سفرنامه ایه که توش از اتفاقات جالب و ماجرهایی بگه که برای نویسنده پیش امده و بجای توصیف ویژگی های جغرافیایی و معرفی مکانهای گردشگری که میشه همشون رو تو وب و یا ویکی پدیا جستجو کرد، از آدماها و ارتباطی که تونسته با آدمهای مختلف تو سفرش گرفته بگه.
از داستان آدمها و ازینکه الان تو این مکانی خاصی که هست آدمهای اون ناحیه چه سبک زندگی دارند و مشغله ذهنیشون چیه و چه خط فکری دارند چون این جور چیزها بنظر من برای خواننده جالبتره و کمتر تو سفرنامه ها بش پرداخته میشه. و گرنه با یه سرچ ساده میشه کلی اطلاعات در مورد کاخ ورسای گرفت و یا میشه رفت تو موزه ها به صورت مجازی گشت زد و با حتی با سرویس گوگل استریت میشه تو تمام خیابونای استانبول بچرخی و مغازه ها و جاهای دیدنی رو به صورت مجازی ببینی.
ادامه معرفی کتابهای سفرنامه ای که خوندم:
این کتاب داستان سفر مهدی حجوانی یکی از نویسندگان توانای کشورمون هستش که برای فرصت مطالعاتی به آلمان سفر میکنه و از اتفاقات و ملاقات ها و واگویه های ذهنیش برای خواننده میگه. مهدی حجوانی هم شاید مثه رضا امیرخانی یه جهانگرد حرفه ای نباشه ولی نویسنده توانایی است و قلم روان و طنازانه ای داره و ب همین دلایل باعث شده سفرنامه اش هم برای من شیرین و جالب باشه.
بدون شک میتونم بگم یکی از بهترین سفرنامه هایی که خوندم همین کتاب از کاپ تا کیپ هستش. داستان ماجراجویی یک جوان ایرانی ساکن لندن که تصمیم میگیره سفری رو از سر اروپا تا تهِ آفریقا رو با دوچرخه آغاز کنه و اونم نه خیلی آهسته، بلکه به صورت سریع و در کمترین زمان ممکن، تا بتونه برای خودش رکوردی رو تو کتاب گینس ثبت کنه. رضا پاکروان نویسنده این کتاب به همراه دوستش که تو این سفر همراهیش میکنه سفری جذاب و پر ماجرا رو روایت میکنه.
این کتاب نوشته محمد دلاوری خبرنگار صدا سیما هستش که شرح ماجرای روزهایی است که در اروپا برای ماموریت کاری رفته بوده. همیشه ازینکه یه خبرنگار و یا فعال رسانه ای مثه منصور ضابطیان، رضا امیرخانی و... سفرنامه ای رو بنویسند، باید این انتظار رو داشت که چیزی فراتر از یه سفرنامه معولی رو در پیش رو دارین و این همون چیزیه که تو همین کتاب هم میشه حسش کرد. محمددلاوری به عنوان یه فعال رسانه ای، قلم زیبایی داره و نظرش رو درباره اروپا و مردم اونجا به خوبی و بدون قضاوت مغرضانه تو این کتاب بیان کرده. بنظر من کتاب قشنگی هستش و ارزش خوندن رو داره.
بر خلاف سفرنامه های که تا به حال معرفی کردم، کتاب سفر برگذشتنی، سفرنامه ای سنگین تر و تخصصی تری است در موضوع سفر و جهانگردی. محمد رضا توکل صابری نویسنده این کتاب یکی از دوستداران ناصر خسرو است و تصمیم میگیره تو زادروز این حکیم و جهانگرد معروف ایرانی، جا در پای سفرهای ناصر خسرو بذاره و جاهایی رو بره که ناصر خسرو هزار سال پیش طی کرده. از بلخ و هرات گرفته تا عربستان و اسرائیل و...! این کتاب البته جلد دومی هم داره که من فقط جلد اولش رو خوندم. قلم نویسنده همونطوری که گفتم تخصصی تر و قلبمه سلمبه تر هست نسبت به سفرنامه های قبلی و بیشتر هم حالت گزارش دهی داره تا اینکه از آدمها و احساس خودش بگه. البته من بخش سفر حج رو بیشتر دوس داشتم و بیشتر باش ارتباط برقرار کردم تا قسمت های دیگه. البته اینم بگم که هدف نویسنده دیدن تمامی جاهایی بوده که ناصر خسرو در اونجا حضور داشته و همین هم باعث شده که بیشتر از مکانها بشنویم تا آدمها تو این کتاب. درکل سفرنامه بدی نیست و خوندنش خالی از لطف نیست.
کتاب یک چمدان خاطره حاصل سفرهای خانم سولماز اصل دینی است که ماجرهای سفرهاش رو تو دو تا جلد کتاب نوشته که بنظر من نه اصلن جذابیتی تو شرح نوشتن و یا اتفاقاتی که پیش امده تو این کتابها نیست و صِرفا نویسنده از مکانها و روزهای سفرش یه گزارشی رو نوشته. البته نویسنده تقصیری هم نداشته چون سفر با تور بنظرم جذابیت و ماجرایی رو برای آدم ایجاد نمیکنه که بخواد اونو تبدیل به کتاب کنه. سفرهای لاکچری خانم اصل دینی بنظر من جذابیتی برای خواننده نمیتونه ایجاد کنه چون میتونه همین مطالب رو با یه سرچ ساده تو اینترنت پیدا کنه و یا بره تو سایت لست سکند یه عالمه سفرنامه رو بخونه. در کل برام تجربه شد که هیچوقت تا کتابی رو جلد اولش رو نخوندم، همزمان جلد دومش رو نخرم? چقد بد گفتم ازین کتاب. البته من نظرم رو همون موقع که کتاب رو خوندم به خود خانم اصل دینی گفتم و ایشون هم گفتن هر کسی نظری داره و ممکنه برای کس دیگری این مدل سفرنامه نویسی جذاب باشه و حقاً هم درست گفتن و ممکن که کسایی هم باشن که اتفاقا این مدل سفرنامه رو بپسندند.
