اضطراب به لحاظ نمود جسمانی علائم مختلفی داره وممکنه شخص به شخص متفاوت باشه.به نظرم یه نتیجه مشترک تو همهی اشخاص داره و اون این که ما رو ازخودمون، زمان حال و زندگی دور میکنه. اولین نتیجه اضطراب ایجاد یه سری علائم جسمانیه که با تشخیصشون میتونیم متوجه بشیم که اضطراب داریم. دیدن ایننشونهها میتونه به درک اضطراب و بعد درمانش کمک بکنه. گاهی اینقدر از این اتفاق غافلیم که با اینکه میدونیم حالمون خوب نیست اما نمیدونیم علتش چیه.
اضطراب هم میتونه علت باشه و هم معلول و به خیلی عوامل از جمله؛ شرایط که توش هستیم، شخصیت ، کودکی و کلی چیزای دیگه بستگی داره.
نکته مهم در مورد اضطراب اینه که اضطراب به شدت روی عملکرد ذهن تاثیر سوء میذاره و باعث افت کارکرد مغز تو لحظه میشه، باعث میشه هیجان بر وجود ما حاکمبشه و تصمیمات و واکنشها تو اون لحظه از سر هیجان و نه منطق و برای فرار از اون موقعیت اضطرابزا باشه. برای بهترین عملکرد تو اون شرایط لازمه که اولعلائم رو بشناسیم و بدونیم که اضطراب اومده سراغمون، بعد سعی کنیم که آروم بشیم و ریشه این اضطراب رو پیدا کنیم.
تعدادی از علائم اضطراب: بی حسی دست و پا، افزایش ضربان قلب، تعریق، احساس بیقراری، افت فشار و ضربان قلب، احساس خفهگی، سرد شدن بدن،احساس خستگی.
بسته به سطح اضطراب ممکنه علائم متفاوت باشه و بهترین کمک صحبت کردن با تراپیسته.