حتما دلیلی وجود دارد که مربی می‌گیریم، به‌دنبال شغلی می‌رویم و سر کار حاضر می‌شویم.
ما ارزش را در فرد دیگری می‌بینیم که به‌سمت اعمال ما در حال حرکت است.
از یک طرف، واگذار کردن اختیارِ تلاش‌مان به دیگری چالش برانگیز است. چرا که ممکن است آگاه نباشد چه برنامه‌هایی برای آینده داریم.
راه حل جایگزین، آماده شدن از لحاظ روحی برای ابتکار عمل به خرج دادن است.
شاید بهتر باشد به‌جای «ابتکار عمل به خرج دادن» بگوییم «ابتکار عمل بخشیدن». چرا که کم‌یاب بوده و بیش‌تر به آن نیاز داریم.
تصمیم‌گیری، برای انجام کاری که کسی انتظارش را نداشته یا از شما نخواسته‌اند.
خواندن کتابی یا توسعه مهارتی برای خودتان.
دست گرفتن، صحبت کردن، راه اندازی یک پروژه جدید...
ما آموزش دیده‌ایم از همه این‌ها دوری کنیم. اثباتش هم این‌جاست که چهار ساله‌ها هیچ مشکلی با این موارد ندارند. می‌دانیم چگونه، اما خلافش را به ما آموزش داده‌اند.
لینک مرجع: https://seths.blog/2021/07/initiative-takes-effort/
